1)
Τηλεφωνικός
Κατάλογος και Εμπορικός Οδηγός (Δήμου Καλλιδένδρου, έκδοση 2002
Για να περιηγηθείτε και να διαβάσετε το βιβλίο πατήστε εδώ
2)
«ΜΥΘΟΠΛΑΣΙΕΣ» έκδοση 2002
Για
να περιηγηθείτε και να διαβάσετε το βιβλίο πατήστε εδώ.
3)
«Τα Γενεαλογικά
Δένδρα του Βαλτινού» (1850 2005) έκδοση 2007
Δεν υπάρχει σε ψηφιακή έκδοση
4)
«Βιωματικές
παρενθέσεις στο Δήμο Καλλιδένδρου» (1998 – 2006) έκδοση 2007
Δεν υπάρχει σε ψηφιακή έκδοση
5)
«Ο ΘΡΥΛΙΚΟΣ
ΣΑΚΑΦΛΙΑΣ», έκδοση 2008
Για
να περιηγηθείτε και να διαβάσετε το βιβλίο πατήστε εδώ.
6)
«ΤΡΙΚΑΛΑ
...τότε και τώρα...», έκδοση 2008
Για
να περιηγηθείτε και να διαβάσετε το βιβλίο πατήστε εδώ.
7)
«ΕΙΚΟΝΕΣ
ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΟΥ»
Για
να περιηγηθείτε και να διαβάσετε το βιβλίο πατήστε εδώ.
8)
«Τα
Μετέωρα… με μια άλλη ματιά…»
Για
να περιηγηθείτε και να διαβάσετε το βιβλίο πατήστε εδώ.
9) «Τα Μετέωρα… με μια άλλη ματιά…» Β΄ έκδοση ΛΕΥΚΩΜΑ
Για
να περιηγηθείτε και να διαβάσετε το βιβλίο πατήστε εδώ.
10)
Ποιητική Συλλογή
«Εξιδανικεύσεις & Δαιμονοποιήσεις»
Για
να περιηγηθείτε και να διαβάσετε το βιβλίο πατήστε εδώ.
11)
«Βιβλίο
τεθνεώτων Βαλτινού» (Κάνοντας οίστρο της
ζωής τον φόβο του θανάτου)
Για
να περιηγηθείτε και να διαβάσετε το βιβλίο πατήστε εδώ.
12)
«Το πρώτο της ζωής μου ταξίδι»
Για να περιηγηθείτε και να διαβάσετε το βιβλίο πατήστε εδώ.
13)
«Ο Μικρός βοσκός στο Δάσος της Παναγίας»
Για
να περιηγηθείτε και να διαβάσετε το βιβλίο πατήστε εδώ.
14)
«Η Παναγία του Βαλτινού» (τοπιολαογραφικά
σύμμεικτα)
Για
να περιηγηθείτε και να διαβάσετε το βιβλίο πατήστε εδώ.
15)
«Λαογραφική Συλλογή δημοτικών τραγουδιών
Βαλτινού & Κάτω Ελάτης του διδασκάλου Δημητρίου Μπούγα»
Για
να περιηγηθείτε και να διαβάσετε το βιβλίο πατήστε εδώ.
16)
«Η ιστορία του
Αθλητικού Ομίλου Βαλτινού Τρικάλων».
Για
να περιηγηθείτε και να διαβάσετε το βιβλίο πατήστε εδώ.
17)
«Μουσικά
όργανα και οργανοπαίχτες»
Για
να περιηγηθείτε και να διαβάσετε το βιβλίο πατήστε εδώ.
18)
«Προσωπογραφίες»
Δεν υπάρχει σε ψηφιακή έκδοση
19)
«Ο ναός Αγίου
Αθανασίου Βαλτινού»
Για
να περιηγηθείτε και να διαβάσετε το βιβλίο πατήστε εδώ.
20)
«Η κοινότητα
Βαλτινού»
Για
να περιηγηθείτε και να διαβάσετε το βιβλίο πατήστε εδώ.
21)
«Η στρατιωτική
θητεία» (Φαντάροι του Βαλτινού)
Για
να περιηγηθείτε και να διαβάσετε το βιβλίο πατήστε εδώ.
22)
«Στοχασμοί εξ
αφορμής εικόνων»
Για
να περιηγηθείτε και να διαβάσετε το βιβλίο πατήστε εδώ.
23)
«Παλιά πορτρέτα
ζευγαριών του Βαλτινού»
Για
να περιηγηθείτε και να διαβάσετε το βιβλίο πατήστε εδώ.
24)
«Ο Γάμος
στο Βαλτινό» Α΄ τόμος
Για
να περιηγηθείτε και να διαβάσετε το βιβλίο πατήστε εδώ.
25) «Ο Γάμος
στο Βαλτινό» Β΄ τόμος (Νύφες και Γαμπροί)
Για
να περιηγηθείτε και να διαβάσετε το βιβλίο πατήστε εδώ.
26)
«ΣΥΛΛΟΓΕΣ ΣΚΙΤΣΩΝ»
Για
να περιηγηθείτε και να διαβάσετε το βιβλίο πατήστε εδώ.
27)
«Τα γενεαλογικά
δέντρα του Βαλτινού». Β΄ έκδοση
Για
να περιηγηθείτε και να διαβάσετε το βιβλίο πατήστε εδώ.
28)
«Περιστεριώνες
στα καραγκούνικα χωριά των Τρικάλων και Καρδίτσης»
Για
να περιηγηθείτε και να διαβάσετε το βιβλίο πατήστε εδώ.
29)
«Μύθια, Αλήθεια,
Παραμύθια, Διηγήσεις, Αφηγήσεις, Ιστορίες του Βαλτινού».
Για
να περιηγηθείτε και να διαβάσετε το βιβλίο πατήστε εδώ.
30)
«Το Δημοτικό
Σχολείο Βαλτινού»
Για
να περιηγηθείτε και να διαβάσετε το βιβλίο πατήστε εδώ.
31)
«ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ
και Σύμμεικτα του Λόγου» (Προλογίσεις -Κριτικές - Εισηγήσεις - ομιλίες) του
Δημήτρη Αντ. Τσιγάρα
Για
να περιηγηθείτε και να διαβάσετε το βιβλίο πατήστε εδώ.
32) «Οι
παραδοσιακοί οργανοπαίχτες του Βαλτινού»
Για να περιηγηθείτε και να διαβάσετε το βιβλίο πατήστε εδώ.
33) Η έντυπη εφημερίδα του Βαλτινού
Για
να περιηγηθείτε και να διαβάσετε το βιβλίο πατήστε εδώ.
1) Τηλεφωνικός Κατάλογος και Εμπορικός Οδηγός (Δήμου Καλλιδένδρου)
Το
βιβλίο εκδόθηκε το 2002.
Πρόκειται
για έναν τηλεφωνικό κατάλογο που περιέχει καταγεγραμμένους όλους τους αριθμούς
τηλεφώνων της περιφέρειας του Δήμου Καλλιδένδρου.
Παράλληλα
περιέχει καταγεγραμμένες και όλες τις επιχειρήσεις, καθώς και τους
επαγγελματίες που κατοικοεδρεύουν στον Δήμο.
Στο
εισαγωγικό σημείωμα του Δημάρχου, στον Εμπορικό Οδηγό, αναφέρονται τα εξής:
«Αγαπητοί
Συνδημότες, Φίλες και Φίλοι,
Η
πολυπλοκότητα της καθημερινότητας και οι ανάγκες των πολιτών, με την πολυμορφία
και την ιδιαιτερότητα που παρουσιάζουν, διαμορφώνουν διαφορετικές συνθήκες ζωής
από αυτές που μέχρι σήμερα γνωρίζαμε.
Σ'
αυτή την καινούργια πραγματικότητα πρέπει να αντιπαρατεθούν αντίστοιχοι μέθοδοι
διευκόλυνσης, εξυπηρέτησης και αντιμετώπισης αυτών των αυξημένων υποχρεώσεων.
Η
βασική αρχή της Τ.Α. είναι να εξασφαλίζει την ποιότητα της καθημερινής ζωής των
πολιτών.
Για
τους λόγους αυτούς, ο Δήμος Καλλιδένδρου και η Δημοτική Επιχείρηση Κοινωνικής
Ανάπτυξης και Αλληλεγγύης ανέλαβαν την πρωτοβουλία της έκδοσης
Εμπορικού Οδηγού και Τηλεφωνικού Καταλόγου της περιοχής μας.
Επιδίωξη
του Δήμου και της Δ.Ε.Κ.Α.Α. είναι να γίνουν οι συντονιστές της αναπτυξιακής
διαδικασίας του τόπου μας και οι εγγυητές των βασικών κοινωνικών αγαθών,
δίνοντας την ευκαιρία σε κάθε πολίτη να γνωρίσει και να αξιοποιήσει όλες τις
δυνατότητες που του προσφέρει, αυτό το εύχρηστο εργαλείο, ο εμπορικός οδηγός
και ο τηλεφωνικός κατάλογος.
Να
αξιοποιήσει δηλαδή, τις δυνάμεις της τοπικής κοινωνίας, ενθαρρύνοντας
πρωτοβουλίες του ντόπιου δυναμικού και τονώνοντας τις δραστηριότητες σε
περισσότερους τομείς.
Έτσι
θα διευκολυνθεί η τοπική κοινωνία στις επικοινωνιακές ανάγκες της, θα στηριχθεί
η τοπική αγορά με την προβολή και προώθηση των τοπικών προϊόντων, και θα
ενισχυθεί η εμπορική, η επιχειρηματική και γενικά η επαγγελματική
δραστηριότητα της περιοχής.
Ευχαριστούμε
όλους εκείνους που μας εμπιστεύτηκαν την προβολή των προϊόντων και των
υπηρεσιών τους.
Η
υποχρέωσή μας να παρέχουμε στους πολίτες μας υπηρεσίες ποιότητας είναι και θα
είναι οδηγός στις αποφάσεις μας και στο έργο μας.
Δημήτρης
Α. Τσιγάρας Δήμαρχος Καλλιδένδρου
Φεβρουάριος
2002
2) «ΜΥΘΟΠΛΑΣΙΕΣ»
Το
βιβλίο εκδόθηκε το 2002.
Στις
σημερινές πολυπολιτισμικές κοινωνίες, όπου η ειρηνική και δημιουργική συνύπαρξη
λαών και πολιτισμών είναι το κλειδί για τη συνολική πρόοδο της ανθρωπότητας,
και ενόψει της Ευρωπαϊκής μας πορείας, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε όλοι, ότι
εμείς οι Έλληνες είμαστε κάτοχοι μιας πολιτιστικής κληρονομιάς, της οποίας
πρέπει να γίνουμε αντιλήπτορες και φύλακες.
Η
ανάδειξη και η προβολή των τοπικών παραδόσεων, της ιστορίας και του πολιτισμού
αποτελούν σημαντική παράμετρο προσδιορισμού, συνοχής και πολιτισμικής εξέλιξης
των ανθρώπων.
Ένα
σημαντικό κομμάτι της πολιτιστικής μας κληρονομιάς και της πολιτιστικής μας
ταυτότητας κατέχουν και οι μύθοι μας.
Εμπνεύστηκα
λοιπόν, και δημιούργησα ένα μύθο για κάθε δημοτικό διαμέρισμα, του Δήμου
Καλλιδένδρου, αξιοποιώντας και οργανώνοντας ένα πλήθος ζωντανών μαρτυριών και
μια σειρά θρυλούμενων θεμάτων, μετασχηματίζοντάς τα από ένα προϊόν προφορικής
παράδοσης σε ένα μορφοποιημένο έργο, έμμετρου λόγου.
Οι
μυθολογικές διαδρομές στα δημοτικά διαμερίσματα του δήμου μας είναι δημιούργημα
αγάπης, το οποίο επιθυμώ να μοιραστώ μαζί σας, ώστε να ζήσουμε ή έστω να νοιώσουμε
τη μυρωδιά των τόπων που ο μύθος διάλεξε για να παιχτεί το δράμα του.
Είναι
ένα ταξίδι σε τόπους πραγματικούς, στους οποίους κυριαρχούσε η πεδινότητα του
εδάφους και το υγρό στοιχείο και στους οποίους κατοικούσαν μούσες, και
νεράιδες, πέθαιναν ημίθεοι, θεοί έσμιγαν με θνητούς, και τα στοιχειά της φύσης
επέβαλαν με συμβολισμούς και μηνύματα τη δική τους θέληση.
Άλλωστε
ο Δήμος Καλλιδένδρου υπήρξε από παλιά χώρος συνύπαρξης ομάδων και πολιτισμών
διαφορετικής προέλευσης, με κοινές όμως βιωματικές αξίες που μας συνδέουν με το
παρελθόν μας, πράγμα που αναδεικνύεται και μέσα από τη μυθοποίηση που
μετουσιώνει ανθρώπους, χρόνους, τόπους, βιώματα, μνήμες και ιστορικά στοιχεία.
Καλή
ονειροπόληση…
Δημήτρης
Τσιγάρας
Ιούλιος 2002
3) Τα Γενεαλογικά Δένδρα του Βαλτινού (1850 2005)
Το
βιβλίο εκδόθηκε το 2007. Η γενεαλογική καταγραφή των κατοίκων του Βαλτινού από
το 1850 έως το 2005 αποτελεί την ύλη του δερματόδετου αυτού βιβλίου.
Μια
καταγραφή όλων των οικογενειών που έζησαν στο χωριό Βαλτινό, η οποία στηρίχθηκε
στην άντληση των στοιχείων μέσα από τα διασωζόμενα αρχεία της εκκλησίας,
του Αγίου Αθανασίου Βαλτινού, της κοινότητας Βαλτινού αλλά και στις
προφορικές μαρτυρίες των γερόντων του χωριού.
Το
πρωτόκολλο γάμων, τα βιβλία Θανάτων, το βιβλίο ληξιαρχείου, τα παραρτήματα
εκλογικών καταλόγων, χρονολογούμενα από το 1928, είναι ορισμένες από τις πηγές
αυτού του πονήματος, το οποίο ακτινογραφεί και καταγράφει με λεπτομέρειες τις
90 οικογένειες του Βαλτινού.
Ξεκινώντας
από την γενεαλογική ρίζα του γενάρχη και καταλήγοντας στους τελευταίους κλώνους
του 2005, γίνεται μια γενεαλογική καταγραφή περίπου έξι γενεών η οποία
αποτυπώνει ανάγλυφα τη φυσιογνωμία ενός λαού που έζησε και ζει σε ένα
συγκεκριμένο τόπο, στο Βαλτινό.
Περιέχει
πάνω από 2000 φωτογραφίες και για κάθε οικογένεια υπάρχει το γενεαλογικό δένδρο
(γενεαλογικός χάρτης).
Πρόκειται
για μια πολυτελέστατη, δερματόδετη έκδοση οποία περιέχει 560 σελίδες σε
διαστάσεις 20χ29 cm.
4) Βιωματικές παρενθέσεις στο Δήμο Καλλιδένδρου (1998 – 2006)
Το
βιβλίο εκδόθηκε το 2007. Πρόκειται για ένα σύνολο από ομιλίες, άρθρα, δηλώσεις,
επιστολές, χαιρετισμούς, παρεμβάσεις, ψηφίσματα, ενστάσεις και προσφυγές
αποτελούν την ύλη αυτού του βιβλίου που φέρει τον τίτλο «ΒΙΩΜΑΤΙΚΕΣ ΠΑΡΕΝΘΕΣΕΙΣ
ΣΤΟ ΔΗΜΟ ΚΑΛΛΙΔΕΝΔΡΟΥ (1998 – 2006)».
Απόψεις,
θέσεις και παρεμβάσεις, από μια πορεία οκταετούς θητείας, που στόχο είχε
την κοινωνική προσφορά.
Μια
πορεία ως υποψήφιος Δήμαρχος, ως Δήμαρχος, και ως Δημοτικός Σύμβουλος της
Αντιπολίτευσης στο Δήμο Καλλιδένδρου.
Το
βιβλίο έχει 140 σελίδες σε διαστάσεις 20χ29 cm.
5) «Ο ΘΡΥΛΙΚΟΣ ΣΑΚΑΦΛΙΑΣ»
Το
βιβλίο εκδόθηκε το 2008, έχει 160 σελίδες σε διαστάσεις 17χ24 cm.
Η
γοητεία και το μυστήριο που εκπέμπει ο θρύλος του «Σακαφλιά», χωρίς να υπάρχει
από πίσω μια πράξη ηρωική, αγωνιστική ή τέλος πάντων μια πράξη κοινωνικής
προσφοράς, είναι το αξιοπερίεργο της υπόθεσης και αν θέλετε, η αιτία αυτής της
ερευνητικής προσπάθειας!
Πως είναι δυνατόν ένα τραγούδι του Βασίλη Τσιτσάνη, το οποίο αναφέρεται απλά σε ένα φονικό να γεννήσει, να διαπλάσει και να διαδώσει, σε τέτοιο μεγάλο μέγεθος, έναν μύθο;
Στα
Τρίκαλα στα δυο στενά
σκοτώσανε το Σαρκαφλιά.
Δυο
μαχαιριές τον δώσανε
και κάτω τον ξαπλώσανε.
Τέτοιο
δερβίσικο παιδί
τον κλαίμε όλοι μας μαζί.
Δεν
τον ξεχνούμε βρε παιδιά
τον φίλο μας το Σαρκαφλιά”.
Το
θέμα του θρυλικού «Σακαφλιά», δομείται και αναπτύσσεται πάνω σε τρεις βασικούς
άξονες και μέσω της δεκαετούς έρευνας αποκαλύπτονται εκείνα τα στοιχεία, που
σκιαγραφούν την προσωπικότητα του Σακαφλιά αλλά και όλες εκείνες τις κοινωνικές
επιρροές και επιπτώσεις του θρύλου του.
Στον
πρώτο άξονα καταγράφονται όλες οι εκδοχές της ιστορικότητας του Σακαφλιά, που
είδαν το φως της δημοσιότητας. Ποιος ήταν ποιοι, πότε και που τον σκότωσαν;
Στον
δεύτερο άξονα παρουσιάζονται όλες οι λαϊκές και καλλιτεχνικές εκφράσεις που
κατά καιρούς έχουν διατυπωθεί. Γίνεται μια καταγραφή διαφόρων εκφραστικών
στοιχείων και παράλληλα παρουσιάζεται η συλλογή διαφόρων ντοκουμέντων, καθώς
και η συλλογή λαϊκών και καλλιτεχνικών έργων που έχουν δει το φως της
δημοσιότητας και έχουν σχέση με το θέμα του Σακαφλιά.
Στον τρίτο άξονα γίνεται μια προσωπική ποιητική προσέγγιση στον θρύλο και σ’ αυτή την αμφιλεγόμενη προσωπικότητα του Σακαφλιά.
6) ΛΕΥΚΩΜΑ «ΤΡΙΚΑΛΑ ...τότε και τώρα...»
Το
βιβλίο εκδόθηκε το 2008, έχει 176 σελίδες σε διαστάσεις 20χ29 cm.
Η
περιπλάνηση στις σελίδες του συλλεκτικού εντύπου, με τίτλο, "Τρίκαλα
...τότε και τώρα... είναι ένα ταξίδι στο κοντινό και πιο μακρινό χθες
μέσα από αποτυπώσεις παραστάσεων, με σκίτσα, από την περιοχή των Τρικάλων.
Η
θεματική αυτή ενότητα από την πολύ μεγάλη συλλογή μου, αφορά εικόνες οικίες και
γνώριμες, που η κάθε μία αποτελεί μια ξεχωριστή αφήγηση. Όλες μαζί είναι ένα
ζωγραφικό σώμα με δύναμη και γοητεία, ικανό να μας ταξιδέψει και να μας κάνει
να αναλογιστούμε το χθες, το σήμερα και το αύριο.
Έργα
απλά, φιλοτεχνημένα με πενάκι σε λευκό χαρτί, ασπρόμαυρες απεικονίσεις.
Η ασπρόμαυρη εικόνα προσφέρει άπειρα
χρώματα, μειώνει τη σημασία και τις διαφορές των αντικειμένων, ενισχύοντας τη
βαρύτητα της καλλιτεχνικής γλώσσας. Βοηθάει στον υπαινιγμό του βάθους και δίνει
ταυτόχρονα τη χαρά του στιγμιαίου, που έχει το σκίτσο, και της τρισδιάστατης
πλαστικότητας των όγκων, που έχει η γλυπτική.
Τα
θέματα είναι όλα εμμονές του βλέμματος που διεγείρουν τη μνήμη, επικαλούνται
αναμνήσεις, εξιστορούν και μεταδίδουν γνώση.
Βεβαίως,
αυτά τα έργα δεν φιλοδοξούν να φέρουν την επανάσταση στην τέχνη, όμως
αιχμαλωτίζουν τις ήσυχες και γαλήνιες μέρες μιας εποχής και μιας συγκεκριμένης
κοινωνίας, της περιοχής, των Τρικάλων.
Καλή
περιδιάβαση στα Τρίκαλα, του τότε και του τώρα…
7) «ΛΕΥΚΩΜΑ ΕΙΚΟΝΕΣ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΟΥ»
Στο
βιβλίο μου «ΛΕΥΚΩΜΑ ΕΙΚΟΝΕΣ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΟΥ», έκδοση 2010, παρουσιάζεται ένας
μεγάλος αριθμός από εικόνες και σχόλια, που αποτυπώνουν, από μια διαφορετική
ματιά, τον κόσμο του σιδηροδρόμου.
Μια συναισθηματική προσωπική οπτική, εκφρασμένη με εικόνες και σκέψεις, που
επιθυμώ να τις κοινοποιήσω και να τις μοιραστώ μαζί σας.
Με μηχανοδηγό το λεύκωμα αυτό, σας δίνεται η δυνατότητα να κάνετε ένα
φανταστικό ταξίδι στο σιδηρόδρομο, με όχημα, όχι το τρένο, αλλά τις εικόνες για
το τρένο.
Είναι ένα ταξίδι γνωριμίας με το πρώτο μηχανοκίνητο μέσο χερσαίας μεταφοράς.
Από τις παλιές ατμομηχανές μέχρι τους υπερσύγχρονους ηλεκτροκίνητους συρμούς
μεγάλων ταχυτήτων.
Από τους απλούς γραφικούς σιδηροδρομικούς σταθμούς μέχρι τους μεγάλους, με την
υπέροχη αρχιτεκτονική τους.
Από τις γέφυρες που ζεύουν τους ποταμούς και τις χαράδρες έως και τις σήραγγες
και τα τούνελ που διατρέχουν τα βουνά.
Από τις παλιές εικόνες εγκατάλειψης, γεμάτες μνήμες και ιστορία μέχρι τις σημερινές
σύγχρονες και εντυπωσιακές κατασκευές.
Ο σιδηρόδρομος, αποτελούσε και αποτελεί το επίκεντρο της οικονομικής και
κοινωνικής ζωής κάθε περιοχής και επέβαλε συνθήκες ανάπτυξης.
Φορτώθηκε όνειρα κι ελπίδες, γεύτηκε χαρές και πίκρες και ταυτόχρονα ενέπνευσε
και εμπνέει καλλιτεχνικά όλους τους χώρους της τέχνης.
Γι’ αυτό ένα ταξίδι μέσα από τις σελίδες αυτής της έκδοσης δεν μπορεί παρά να
είναι ένα υπέροχο ταξίδι στο χώρο και στο χρόνο, πάνω σε ατέρμονες γραμμές,
χωρίς προορισμό.
Γι’ αυτό σαν βγεις στον πηγεμό να εύχεσαι να είναι μακρύς ο δρόμος…
Καλό ταξίδι.
Το βιβλίο έχει 160 σελίδες σε διαστάσεις 24χ24 cm.
8) ΛΕΥΚΩΜΑ «Τα Μετέωρα… με μια άλλη ματιά…»
Στις
σελίδες αυτού του Συλλεκτικού Λευκώματος, με τίτλο «Τα Μετέωρα… με μια άλλη
ματιά…», έκδοση 2013, περικλείονται εικόνες από έναν τόπο παγκοσμίως γνωστό για
το μοναδικό του τοπίο. Οι εικόνες αυτές είναι σχεδιασμένες με πενάκι και
αποτελούν μια εκφραστική πρόταση για την γκρίζα αγριάδα των κατακόρυφων βράχων,
την γαλήνια ατμόσφαιρα του μοναστηριακού χώρου και την ζωή των κατοίκων της
γύρω περιοχής.
Είναι
ένα αρμονικό δέσιμο σε ένα σύνολο της ιδιόρρυθμης ατμόσφαιρας του τοπίου με μια
άλλη ματιά. Με την τέχνη της σκιτσογραφίας.
Μέσα
από τις σελίδες του λευκώματος, ο αναγνώστης γνωρίζει τα Μετέωρα σε όλες τις
εκφάνσεις της κοινωνικής, πολιτιστικής και θρησκευτικής ζωής. Αναδεικνύεται η
ιστορία των Ιερών μονών, η αρχιτεκτονική τους, τα σπάνια κειμήλια, ο τρόπος
ζωής και γενικότερα οι φυσικές ομορφιές της περιοχής.
Είναι
μια περιπλάνηση σε μέρη γαλήνια, σε πανέμορφες τοποθεσίες εκεί όπου παλαιότερα
αλλά και σήμερα οι ασκητές αναζητούσαν και αναζητούν το "απόλυτο",
αιωρούμενοι μεταξύ ουρανού και γης, απομονωμένοι από τον συμβατικό μας κόσμο.
Είναι
ένα ταξίδι εκεί όπου η φύση, η πραγματικότητα και η τέχνη συνθέτουν ένα σύνολο
συναισθημάτων.
Εκεί
όπου συναντήθηκαν ανεπανάληπτα και αριστουργηματικά η Θεία δημιουργία με την
ανθρώπινη παρέμβαση, ο πλούτος του τοπίου με το μεγαλείο της αρχιτεκτονικής, η
μοναχική έκφραση με την ιστορία και τον πολιτισμό.
Εκεί
όπου το πνεύμα και η ύλη, το θείο και το ανθρώπινο, ο πόνος και η χαρά,
συμπορεύτηκαν αρμονικά αιώνες τώρα.
Καλή
περιδιάβαση…
Το
βιβλίο εκδόθηκε το 2013, έχει 140 σελίδες σε διαστάσεις 20χ29 cm, και είναι
δίγλωσσο, γραμμένο στην Αγγλική και στην Ελληνική γλώσσα.
9) Ποιητική Συλλογή «Εξιδανικεύσεις & Δαιμονοποιήσεις»
Το
βιβλίο εκδόθηκε το 2014. Στο εισαγωγικό σημείωμα αναφέρονται τα εξής:
Εισαγωγικό
σημείωμα απενοχοποίησης
Η
απόφαση της απόπειρας καταγραφής, διατύπωσης και κοινοποίησης των σκέψεων και
των συναισθηματικών εξάρσεων, που κατά καιρούς κυρίευαν τις ενδόμυχες
διανοητικές και ψυχικές λειτουργίες μου, είναι μια προσωπική νίκη επί ενός βασανιστικού
διλήμματος: «Να εκδώσω ή να διατηρήσω αυστηρά την ιδιώτευση» αυτών των
κομματιών της ψυχής μου; Αμφιταλαντευόμενος σ’ αυτό το δίλημμα, υπερίσχυσε το
πρώτο. Πέστε το ματαιοδοξία, πέστε το ενδημική αφέλεια... Εγώ πάντως, με την
τέχνη της έκφρασης, την Ποίηση στόχευα, αυτή ερωτεύτηκα και για αυτή εκτίθεμαι.
Γνωρίζω
πολύ καλά, ότι στις περισσότερες των περιπτώσεων οι σκέψεις και τα συναισθήματά
μου προσέκρουσαν στην αδυναμία των δυνατοτήτων μου να εκφραστούν όπως τα άξιζε,
γι’ αυτό και δυσκολεύομαι, κάτω από το βάρος του όρου «Ποίηση», να οικειοποιηθώ
τον όρο ποιητής. Γνωρίζω επίσης, ότι κανένας δεν έχει το δικαίωμα ιδιοποίησης
του τίτλου «Ποιητής». Ο επίδοξος τεχνίτης, απλώς, μέσω της έκφρασης, ερωτοτροπεί
με την Ποίηση. Και μέσα στις αντοχές του χρόνου, η ποίηση έχει τον τελευταίο
δοξαστικό λόγο, και το δικαίωμα επιλογής και ανάδειξης.
Έτσι,
τακτοποιώντας μέσα μου, (εξιδανικεύοντας, αλλά και δαιμονοποιώντας) όλες αυτές
τις σκέψεις, νοιώθω απενοχοποιημένος και αποτολμώ να καταθέσω στην αγορά,
αίτηση για την πολιτογράφησή μου, εις των ιδεών τη πόλη. Και ελπίζω κάποτε να
πατήσω στο πρώτο σκαλί!!!
10) Βιβλίο τεθνεώτων Βαλτινού
(Κάνοντας οίστρο της ζωής τον φόβο του θανάτου)
Το
βιβλίο εκδόθηκε το 2017. Πρόκειται για μια εργασία που, εκτός από την καταγραφή,
διατήρηση και διάσωση των ηθογραφικών και ανθρωπογεωγραφικών στοιχείων των
κατοίκων του χωριού Βαλτινού, αποτελεί ταυτόχρονα και ένα μνημόσυνο ψυχών, όλων
όσων έζησαν, ανέπνευσαν και εξέπνευσαν σ’ αυτόν τον τόπο.
Παράλληλα,
ένας άλλος βασικός σκοπός αυτού του βιβλίου, όπως αναφέρεται στην εισαγωγή του,
είναι και μια επιχειρούμενη στοχαστική πρόβα θανάτου. Καθώς ο βαθύτατος φόβος
του Θανάτου είναι βίωμα, απαιτείται να μπει κανείς στην τραγική διεργασία του
θανάτου και να τον κατασιγάσει μόνο με βίωμα.
Στις 264 σελίδες του βιβλίου ξετυλίγεται το νήμα της ζωής και του θανάτου, σε συγκεκριμένο γεωγραφικό στίγμα, χρονικό διάστημα και πληθυσμιακό μέγεθος (του Βαλτινού), μέσα από μια προσέγγιση ψηλάφησης και κατανόησης για την αντιμετώπιση και την μετουσίωση του φόβου του θανάτου σε πάθος για τη ζωή.
Ο
θάνατος αντιμετωπίζεται μόνο με το να δίνουμε νόημα στη ζωή μας. Κάνοντας
οίστρο της ζωής, τον φόβο του θανάτου».
11) «Το πρώτο της ζωής μου ταξίδι»
Το
βιβλίο εκδόθηκε το 2018. Πρόκειται για εικονογραφημένο διήγημα όπου οι ιστορία
του διαδραματίζετε στο δάσος της Παναγίας Βαλτινού.
Είναι
ένα ταξίδι πηγαιμού και επιστροφής με μια διανυκτέρευση, με εναλλαγές, με
εμπειρίες και γνώσεις. Μια αφήγηση της διαδικασίας τέλεσης του πανηγυριού που
αποτυπώνει το ξετύλιγμα της ζωής, που έχει να κάνει με την αρετή του
πραγματισμού και της ευχαρίστησης που προσφέρουν τα απλά πράγματα.
Τόπος
και κόσμος κατοικημένοι από την οικονομία και την απλότητα, μισό αιώνα πριν.
Μιας εποχής που έφυγε ανεπιστρεπτί, αλλά που άφησε πίσω της, αναλλοίωτο το
στίγμα μιας λιτής και απέριττης ζωής.
Η
επιστροφή στο παρελθόν γίνεται δια μέσω της περσόνας του μικρού ταξιδιώτη που
διεκδικεί τα όνειρά του.
Το
ξετύλιγμα των αναμνήσεων ξεκινάει με την προετοιμασία για το πανηγύρι,
ακολουθεί η διαδρομή, η άφιξη, ο χώρος και η διαδικασία τελέσεως του
πανηγυριού, η διανυκτέρευση, η δεύτερη ημέρα του πανηγυριού και η επιστροφή με
τις εντυπώσεις και τη σχέση του μικρού ταξιδιώτη με τον παππού, ο οποίος
μεταλαμπαδεύει τη θυμοσοφία του στον εγγονό του.
Η
γνώση για το μικρό ταξιδιώτη είναι το σημαντικότερο απόκτημα στη ζωή.
Η
σχέση με τον παππού του, ο θαυμασμός του λόγου και της θυμοσοφία του, τον
στιγματίζουν, αν και κάποιες φορές διακατέχεται από την αμφιταλάντευση ανάμεσα
στην προτροπή του παππού: «για την τήρηση του μέτρου» και την προσταγή του
Καζαντζάκη: «Φτάσε όπου δεν μπορείς».
Αξίζει
να αναφερθεί ότι το εν λόγω διήγημα έγινε και κινηματογραφική ταινία μικρού
μήκους.
12) «Ο μικρός βοσκός στο δάσος της Παναγίας»
Το
βιβλίο εκδόθηκε το 2018. Πρόκειται για εικονογραφημένο διήγημα όπου οι ιστορία
του διαδραματίζετε στο δάσος της Παναγίας Βαλτινού.
Η
αντιμετώπιση της καταιγίδας είναι το κεντρικό μήνυμα του διηγήματος, στη
νομοτέλεια της ζωής, καθώς ο άνθρωπος περνάει τον βίο του ανάμεσα στο «Δόξα σοι
ο Θεός «και στο «Βόηθα Παναγιά μου».
Δεν
υπάρχει ζωή χωρίς προβλήματα και δυσκολίες. Το ζητούμενο είναι η αντιμετώπισή
τους. Η πρόβλεψη, η εκτίμηση των καταστάσεων και η εξεύρεση των λύσεών τους.
Υπάρχουν πολλοί τρόποι με τους οποίους μπορεί κανείς να ξεπεράσει τις
δυσκολίες, τις κρίσεις, τα «χτυπήματα», τις βροχές, τις μπόρες της ζωής.
Ο
μικρός βοσκός στο δάσος της Παναγίας, μας δίνει ένα τέτοιο παράδειγμα
αντιμετώπισης της δυσκολίας. Την ώρα που φυλάγει τα πρόβατα και ταυτόχρονα
απολαμβάνει το παιχνίδι του στην κούνια, την ώρα που προσπαθεί να ξεπεράσει τον
εαυτό του και να φτάσει, να ακουμπήσει με τα πόδια του τον ουρανό, του ’ρχεται
η πρώτη ψιχάλα βροχής στο μέτωπο.
Η
μπόρα ξεσπά...
Η
ώρα της αναμέτρησης με τον εαυτό του έρχεται…
Η
καταιγίδα αντιμετωπίζεται και οι ζημιές αποκαθίστανται…
Μετά
τη μπόρα βγαίνει πάλι ο ήλιος.
Είναι
αναπόφευκτο, πάντα στη ζωής μας να βρισκόμαστε αντιμέτωποι με δύσκολες και
δυσάρεστες καταστάσεις. Πάντα θα υπάρχουν οι βροχές και οι μπόρες. Μας το
επισημαίνει και ο Ποιητής μας, Ηλίας Κεφάλας με το ποίημά του:
Όλο
βροχές
«Πότε
γεννήθηκα, πότε έγινα παιδί
Κι
όλο να βρέχει μέσα μου, να βρέχει
Πότε
μεγάλωσα πότε ανδρώθηκα
Κι
όλο να βρέχει μέσα μου, να βρέχει
Και
πότε γέρασα κι ήρθε στα μάτια μου αχλή
Κι
όλο να βρέχει μέσα μου, να βρέχει».
Αξίζει
να αναφερθεί ότι το εν λόγω διήγημα αποτελεί μέρος κινηματογραφικής ταινίας.
13) «Η Παναγία του Βαλτινού»
Το
βιβλίο με τίτλο «Η Παναγία του Βαλτινού» (Ιστοριολαογραφικά σύμμεικτα) εκδόθηκε
το 2018.
Πρόκειται
για ένα βιβλίο έρευνας και καταγραφής των στοιχείων του, σπάνιου για την
περιοχή, δάσους με το ξωκλήσι της Παναγίας Βαλτινού.
Είναι
μια ιστοριολαογραφική έρευνα, μια συλλογή από διάφορες μελέτες και εργασίες,
τεκμήρια και καλλιτεχνικές εκφράσεις πολλών ανθρώπων, που έζησαν, εκτίμησαν,
αγάπησαν, γοητεύτηκαν και εμπνεύστηκαν από το δάσος με το ξωκλήσι της Παναγίας.
Στις
192 σελίδες του περιλαμβάνονται μελέτες, κείμενα, εικόνες, παραμύθια,
διηγήματα, ποιήματα, εξιστορήσεις, μαρτυρίες, χρονικά, τα οποία ως ένα ενιαίο
σύνολο, σκιαγραφούν και δίνουν το καθένα με τον δικό του τρόπο, την συνολική
ανάγλυφη εικόνα, το αποτύπωμα και την φυσιογνωμία της Παναγίας Βαλτινού.
Ταυτόχρονα
αυτά τα κείμενα, μετρούν κάθε φορά την ένταση της νοσταλγίας που μας χωρίζει
από το πολύπαθο μεν, αλλά πολύ ουσιαστικό εκείνο παρελθόν που προσδιόρισε
καθοριστικά τον βίο μας και την σχέση μας με τον συγκεκριμένο τόπο, την
Παναγία.
Πολλοί
άνθρωποι εναπόθεσαν τις ελπίδες επάνω της, άλλοι εμπνεύστηκαν και εκφράστηκαν
δημιουργικά με έργα τέχνης, και άλλοι απλά εισέπραξαν την ομορφιά και το
μεγαλείο της.
Αυτή
η αρμονία ανθρώπου και τοπίου, αυτή η σύμπνοια ανάμεσά τους, συνιστά τη
θελκτική φυσιογνωμία του αλλά και τη βασική προϋπόθεση για τη διεκδίκηση της
ξεχωριστής φυσικής καλλονής του.
Στην
εισαγωγή του βιβλίου, από τον συγγραφέα επισημαίνονται μεταξύ άλλων:
…
«Το δάσος με το ξωκλήσι της Παναγίας Βαλτινού αποτελούσε ανέκαθεν και αποτελεί
ακόμη και σήμερα σημείο αναφοράς για όλους τους κατοίκους του χωριού Βαλτινού,
αλλά και της ευρύτερης περιοχής.
Μέσα
στο υπέροχο δάσος, στο πυκνό και ποικιλότονο πράσινο, με εξαίσια θέα, οι
χριστιανοί πρόγονοι έστησαν το ιερό ξωκλήσι της Παναγίας, για να δοξάσουν
έκθαμβοι το θαύμα της δημιουργίας και να ανοίξουν τους δικούς τους διαύλους
επικοινωνίας με το θείο.
Πηγή
ελπίδας, χαράς, γαλήνης, παρηγοριάς και ανακούφισης για πολλούς ανθρώπους αυτό
το εκκλησάκι. Η λατρεία της Παναγίας, λατρεία σταθερή κι αγαπημένη μέσα στους
αιώνες, έχει επιβιώσει σαν μια ανάμνηση ζεστή στη λαϊκή συνείδηση κατά τον
εορτασμό της μνήμης, της Κοίμησης της Θεοτόκου.
Η
Παναγία εφεξής θα γίνει ξακουστή. Τόπος ιερός, προσκυνήματος. Σημείο σταθερό
αναφοράς, υποβλητικός προορισμός, ασφάλειας και προστασίας για τους αδυνάτους.
Σαν
αποκαλύπτεται σταδιακά, σε δέχεται με ευγένεια, με γλυκύτητα, με
οικειότητα και συνήθως, σε κάνει τελικά δικό της, σε κατακτά,
προσφέροντάς σου μια ανυπέρβλητη αίσθηση μέθεξης στο συμπαντικό και σε κάτι
ανείπωτο.
Σαν
αυτοσυστήνεται, αναφέρεται ποικιλώνυμα ως: H παναγία του Θεού, η παναγία των
ανθρώπων, η παναγία του δάσους, η παναγία του χωριού, η παναγία των χρωμάτων, η
παναγία του φωτός, η παναγία της σαγήνης, η παναγία των αιώνων, η παναγία του
σήμερα, η παναγία των τεσσάρων εποχών, η παναγία της συγχρονίας και της
διαχρονίας, της κάθε μέρας και της κάθε ώρας, η παναγία της καρδιάς μας…
Είναι
το δάσος των μύθων και των παραμυθιών που φιλοξένησε χιλιάδες πιστούς και
φυσιολάτρες επισκέπτες, οι οποίοι αιχμαλωτίστηκαν από τις έντονες αντιθέσεις
της φύσης και ύφαιναν μαζί το πραγματικό με το εξωπραγματικό, πλάθοντας πολλούς
εντυπωσιακούς μύθους, για να φτάσει στις μέρες μας και να γίνει το αγαπημένο
των ευαίσθητων επισκεπτών, ντόπιων και ξένων.
Αυτό
λοιπόν, το δάσος με την Παναγία του, επηρέασε πολλούς δημιουργούς του τόπου
μας, που αναζήτησαν κατά καιρούς στην πολύτιμη κληρονομιά τους την έμπνευση,
προκειμένου να δημιουργήσουν έργα με πολιτισμική αξία.
Η
ανάγκη διάσωσης της ιδιαιτερότητας του πολιτισμού μας, της τοπικής
ιδιαιτερότητας και της ιστορικής συνείδησης, η ανάγκη δηλαδή, να έχουμε ατομικό
και συλλογικό παρελθόν, να παραλαμβάνουμε κάτι από τους προγόνους, να το
συνεχίζουμε και να το παραδίδουμε στους απογόνους, έκανε επιβεβλημένη τη
δημιουργία και την έκδοση αυτού του βιβλίου.
Ένας
λαός γράφει την ιστορία του, όχι για να αφηγηθεί το παρελθόν του, τη γράφει για
να οικοδομήσει ταυτότητα με την οποία θα παλέψει το μέλλον.
Με
την ελπίδα, αλλά και την πεποίθηση ότι καλύπτεται ένα μεγάλο κομμάτι από τον
στόχο, και την προσδοκία μας, να κληροδοτήσουμε στο Βαλτινό ακόμα ένα κομμάτι
της ιστορίας και του πολιτισμού του, το βιβλίο αυτό αφιερώνεται στη νέα γενιά,
με βαθιά ενσυναίσθηση για τον τόπο, την προσφορά, τη συνέχεια».
14) Λαογραφική συλλογή δημοτικών τραγουδιών
Βαλτινού & Κάτω Ελάτης του διδασκάλου Δημητρίου
Μπούγα
Το
βιβλίο με τίτλο «Λαογραφική συλλογή δημοτικών τραγουδιών Βαλτινού & Κάτω
Ελάτης του διδασκάλου Δημητρίου Μπούγα» εκδόθηκε το 2019.
Πρόκειται
για την πλούσια πνευματική λαογραφική συλλογή, των περιοχών Βαλτινού και κάτω
Ελάτης, μια συλλογή από παλιά δημοτικά τραγούδια, διηγήματα και άρθρα του αείμνηστου
διδασκάλου Δημητρίου Βασ. Μπούγα, που προέκυψαν κατόπιν ερευνητικής
προσπάθειας.
Στο
βιβλίο αυτό εκτός από το πνευματικό έργο του αείμνηστου διδασκάλου, περιέχονται
και διάφορα βιογραφικά του στοιχεία.
15) «Η ιστορία του Αθλητικού Ομίλου Βαλτινού Τρικάλων».
Πρόκειται
για ένα βιβλίο έρευνας και καταγραφής, το οποίο αναφέρεται στην ιστορία της
ποδοσφαιρικής ομάδας του Α.Ο. Βαλτινού.
Το
βιβλίο, που κυκλοφόρησε τον Μάρτιο του 2020, εξέδωσε το Δ.Σ. του Α.Ο. Βαλτινού
και αφορά στην καταγραφή, στη διάσωση και στην προβολή των στοιχείων της
60χρονης αθλητικής - ποδοσφαιρικής ιστορίας της ομώνυμης ομάδας.
Μέσα
από τις 272 σελίδες αυτού του βιβλίου, (επενδυμένες με πλούσιο φωτογραφικό
υλικό), ο αναγνώστης θα βρει όλα τα στοιχεία της ομάδας, θα γνωρίσει την
ιστορία της, τα χαρακτηριστικά της γνωρίσματα, τα μικρά και μεγάλα μυστικά της
τοπικής ερασιτεχνικής διοργάνωσης, τους παράγοντες, τους ποδοσφαιριστές, τους
φιλάθλους και γενικότερα όλον τον κόσμο που, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο,
σχετίστηκε με το τοπικό ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο.
Στο
εισαγωγικό σημείωμα του συγγραφέα αναφέρονται τα εξής:
«Ξεκινώντας
τη συγγραφή αυτού του βιβλίου, μου ήρθε στο νου αυτό που είπε ο Γάλλος
φιλόσοφος Κριστιάν Μπρομπερζέ: «Το ποδόσφαιρο είναι το πιο σημαντικό ασήμαντο
πράγμα του κόσμου».
Αυτή
η αναιρετική αντίφαση, θα μπορούσε να δώσει τροφή για σκέψη και προβληματισμό
και να προβάλλει, μέσα από την αντίθεσή της, χωριστά για τον καθένα μας, το
ερώτημα: «Τι είναι το ποδόσφαιρο;».
Σε
προσωπικό επίπεδο, προσπαθώντας να απαντήσω στο ερώτημα, προέκυψαν διάφοροι
συνειρμοί, μνήμες και βιώματα, που συγκρότησαν την προσωπική μου άποψη και
γνώμη.
Για
μένα λοιπόν, ποδόσφαιρο είναι οι μνήμες, ενός μοναχικού πιτσιρίκου, σε μια
άδεια αυλή, να προσπαθεί να κάνει τσαλιμάκια με μια μπάλα.
Στη
συνέχεια, ενταγμένος σε παρέα και μαγεμένος από το παιχνίδι της μπάλας, εκεί
στη μικρή αλάνα, χωρίς διαγράμμιση και αυστηρούς κανονισμούς, να μετέχω σ’
εκείνο το φυσικό κι αυθόρμητο ξέσπασμα της γιορτής. Σ’ εκείνη την απόλαυση του
ξαφνιάσματος, της χαράς και της συγκίνησης, στους έξαλλους πανηγυρισμούς, στις
αγκαλιές και στα φιλιά των συμπαιχτών, για μια μπάλα που απλά
περνούσε δυο πέτρες ή δυο μπουφάν, τα οποία όριζαν τα όρια της εστίας. Κι όταν
σκοτείνιαζε, ήταν αυτονόητο το ραντεβού για την επόμενη μέρα, εκεί, στην αλάνα
ή στο λιβάδι, με εκείνη την υπέροχη μυρωδιά του χόρτου και με όλες τις πιθανές
αποχρώσεις του πράσινου.
Για
μένα ποδόσφαιρο είναι η αίσθηση της ξέγνοιαστης ζωής, τα σκισμένα παντελόνια
στο σημείο του γόνατου, οι φωνές, οι παρατηρήσεις, οι φόβοι και η προτροπή της
μάνας «να προσέχεις».
Αργότερα,
ως έφηβος ποδοσφαιριστής στην ομάδα του Βαλτινού, το ποδόσφαιρο ήταν για μένα ο
συλλογικός μηχανισμός, και το πρώτο σχολείο κοινωνικής συνύπαρξης.
Εκεί
συνειδητοποίησα πως το άτομο γίνεται χρήσιμο μόνο αν υποτάξει το «εγώ» του στο
«εμείς». Σε αντίθετη περίπτωση, είτε γελοιοποιείται είτε καταδικάζει την ομάδα.
Αυτό
δεν σημαίνει ότι το στοιχείο της προσωπικότητας ακυρώνεται στο ποδόσφαιρο.
Απεναντίας, εδώ ακριβώς ο καθένας σπουδάζει τη στρατηγική, την τακτική, τη
συνεργασία, την αυτοσυγκέντρωση, την αντοχή, τη φαντασία, τη ψυχραιμία, την
αυτοθυσία, τη γενναιότητα και τόσες άλλες αρετές.
Εκεί
συνειδητοποίησα επίσης, ότι το ποδόσφαιρο είναι ένα δημοκρατικό άθλημα αφού
μπορούν να παίξουν οι πάντες. Οι πλούσιοι και οι φτωχοί, οι μορφωμένοι και οι
αμόρφωτοι, οι κοντοί και οι ψηλοί, οι χοντροί, και οι αδύνατοι, οι άντρες και
οι γυναίκες…
Ένα
σημαντικό στοιχείο του ποδοσφαίρου – περισσότερο από κάθε άλλο άθλημα –είναι το
κόστος του ανθρώπινου λάθους, καθώς ο αντίπαλος πάντα θα προσπαθεί να το
εκμεταλλευθεί και να το αξιοποιήσει προς όφελός του. Εκεί αναπαράγεται κάθε
τόσο ο μύθος του Δαυίδ με τον Γολιάθ.
Όμως
για μένα ποδόσφαιρο είναι και η τήρηση του μέτρου. Κάθε υπερβολή έχει και το
τίμημά της. Με την υπέρβαση του μέτρου καταλύεται η ιδέα της άμιλλας και του
«Ευ αγωνίζεσθαι», ενώ στον φιλαθλητισμό, προκύπτει η ροπή προς τον φανατισμό,
και τον χουλιγκανισμό, η στείρα αμφισβήτηση κι αντιπαράθεση, η αδυναμία
εστίασης της προσοχής στα σημαντικά και φυσικά, το δυσμενές επακόλουθο, να
οδηγείται η κοινωνία σε παρακμή και ευτελισμό.
Είναι
λοιπόν αναγκαίο και χρήσιμο, μέσα από τον μύθο του Δαυίδ με τον Γολιάθ, να
αντλήσουμε το δίδαγμα πως, όπως και στο ποδόσφαιρο έτσι και στη ζωή, «όλα είναι
δυνατά»! Ακόμα και η νίκη επί του κακού μας εαυτού και όλων εκείνων, που
προσπαθούν να χειραγωγήσουν, να εκμεταλλευτούν και να εκφυλίσουν το ποδόσφαιρο
και κάθε άλλη πτυχή της κοινωνικής ζωής. Και ελπίζω, αυτή η νίκη να έρθει
σύντομα!
Κλείνοντας
αυτό το εισαγωγικό σημείωμα, θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους όσους βοήθησαν και
συνέδραμαν στην ολοκλήρωση αυτού του βιβλίου, και να ευχηθώ, αυτό το βιβλίο να
αποτελέσει σε κάθε αναγνώστη τον καλό σύντροφο για ένα νοερό ταξίδι σε
περασμένες εποχές. Μέσα από αυτό το ταξίδι να γνωρίσει την ιστορία της ομάδας
του Α.Ο. Βαλτινού, να μάθει τα ενδιαφέροντα στοιχεία της, τα χαρακτηριστικά της
γνωρίσματα, τα μικρά και μεγάλα μυστικά της τοπικής ερασιτεχνικής διοργάνωσης,
τους παράγοντες, τους ποδοσφαιριστές, τους φιλάθλους και γενικότερα όλον τον
κόσμο που, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, σχετίστηκε με το ερασιτεχνικό
ποδόσφαιρο. Κι αν σ’ αυτό το ταξίδι, ανταμώσει τους φίλους του, τους συγγενείς
του, τον εαυτό του, αν αισθανθεί να τον πλημμυρίζει μια γλυκιά νοσταλγία, αυτό
το βιβλίο θα έχει επιτελέσει τον σκοπό του!»
16) ΤΟ ΛΕΥΚΩΜΑ
«Μουσικά όργανα και οργανοπαίχτες»
Στο
λεύκωμα με τη θεματική ενότητα: «Τα σκίτσα της μουσικής και η μουσική των
σκίτσων» (Μουσικά όργανα και οργανοπαίχτες), που εκδόθηκε το 2021, εμπεριέχονται
150 σκίτσα μου και παρουσιάζονται 90 μουσικά όργανα, από κάθε μουσική
οικογένεια, από όλο τον κόσμο και σε όλο το φάσμα του χρόνου (από το μονόχορδο
έως την ψηφιακή απόδοση του ήχου).
Πρόκειται
για μια εικαστική προσέγγιση στα μουσικά όργανα και τους οργανοπαίχτες, με την
απόδοση σκίτσων και με αναφορά στα στοιχειώδη χαρακτηριστικά κάθε μουσικού
οργάνου.
Εστιάζοντας
στο κυρίαρχο στοιχείο της σκηνογραφίας, των σκίτσων, παρατηρούμε την ανάδειξη
της έκφρασης των χεριών, του προσώπου και γενικότερα η έκφραση της γλώσσας του
σώματος κάθε οργανοπαίχτη, την στιγμή που εκφράζεται με το όργανό του. Κάθε
παίξιμο μουσικού έργου έχει το δικό του διακριτό χαρακτήρα, που φαίνεται στις
εκφράσεις του προσώπου του οργανοπαίκτη, έτσι όπως θα τις φανταζόμασταν
ακούγοντας τη μουσική με κλειστά μάτια.
Ένας
άλλος κόσμος, απαράμιλλης ομορφιάς, ο κόσμος της μουσικής, των μουσικών οργάνων
και των εκτελεστών τους, που ελευθερώνει τα συναισθήματά μας και μας βοηθάει να
συνδεθούμε με την πραγματική μας φύση, ένας κόσμος μαγικός κι ανεξερεύνητος,
γεμάτος από μοναδικά και ποικιλόμορφα κατασκευάσματα, που παράγουν μουσική,
γεμάτος από παιχνιδιάτορες, δεξιοτέχνες κι ερμηνευτές, που εκφράζονται
παίζοντας (ποιώντας) μουσική. Ένας κόσμος που μας προσκαλεί και μας δίνει τη
δυνατότητα να τον γνωρίσουμε με μια άλλη ματιά μέσα από τις σελίδες αυτού του
λευκώματος.
Στην
παρούσα εργασία γίνεται μια εικαστική προσέγγιση σ’ αυτόν τον κόσμο, στα
μουσικά όργανα και τους οργανοπαίχτες, με την απόδοση σκίτσων και με αναφορά
στα στοιχειώδη χαρακτηριστικά κάθε μουσικού οργάνου.
Με
εργαλεία: ένα πενάκι, ένα μολύβι και την χρήση του Photoshop δημιουργήθηκε μια
σειρά από 150 ασπρόμαυρα σκίτσα που αποτελούν τη θεματική ενότητα: «Τα σκίτσα
των μουσικών και η μουσική των σκίτσων» (Μουσικά όργανα και οργανοπαίχτες).
Το
σκίτσο γράφει και αποτυπώνει την εικόνα με τους δικούς του κανόνες. Βοηθάει
στον υπαινιγμό του βάθους και δίνει ταυτόχρονα τη χαρά του στιγμιαίου, που έχει
το σκίτσο, και της τρισδιάστατης πλαστικότητας των όγκων, που έχει η γλυπτική.
Στον
βαθμό που τα σκίτσα μάς επιτρέπουν να ανασυνθέσουμε την αφήγηση για τους
οργανοπαίχτες και τα μουσικά τους όργανα, παρατηρούμε να αναδεικνύεται ως
κυρίαρχο στοιχείο της σκηνογραφίας η έκφραση των χεριών, του προσώπου και
γενικότερα η έκφραση της γλώσσας του σώματος κάθε οργανοπαίχτη, την στιγμή που
εκφράζεται με το όργανό του. Κάθε παίξιμο μουσικού έργου έχει το δικό του
διακριτό χαρακτήρα, που φαίνεται στις εκφράσεις του προσώπου του οργανοπαίκτη,
έτσι όπως θα τις φανταζόμασταν ακούγοντας τη μουσική με κλειστά μάτια.
Έτσι
τα σκίτσα γίνονται το μέσο για να δούμε τον κόσμο της μουσικής, τα μουσικά
όργανα και τους οργανοπαίχτες με μία διαφορετική ματιά.
Στα
150 σκίτσα που εμπεριέχονται στο λεύκωμα παρουσιάζονται 90 μουσικά όργανα, από
κάθε μουσική οικογένεια, από όλο τον κόσμο και σε όλο το φάσμα του χρόνου (από
το μονόχορδο έως την ψηφιακή απόδοση του ήχου).
Στη
θεματολογία των σκίτσων, εντάσσονται οργανοπαίχτες μικροί και μεγάλοι σε
ηλικία, άντρες και γυναίκες απ’ όλο τον κόσμο και από όλα τα είδη μουσικής.
Διάσημοι,
δεξιοτέχνες που χειρίζονται με άνεση το υλικό τους, που ξέρουν τι επιδιώκουν
και έχουν κατασταλάξει στην ερμηνευτική τους πρόταση. Αλλά και άσημοι
ερασιτέχνες που παίζουν μόνο για την ευχαρίστησή τους και για την παρέα.
Μοναδικό στοιχείο που τους ενώνει όλους, είναι η αγάπη τους για την μουσική,
αυτή την εξαιρετική μορφή τέχνης και έκφρασης των συναισθημάτων μας.
Άλλωστε,
η μουσική είναι η μόνη «γλώσσα» που μπορεί να ακούσει κάθε άνθρωπος
ανεξαρτήτως, φύλου, χρώματος, καταγωγής, κουλτούρας και να την καταλάβει.
Είναι
το μοναδικό είδος που μπορεί να «μιλήσει» στις ψυχές των ανθρώπων, να
προκαλέσει δυνατά συναισθήματα, να ακουστεί από την μία άκρη της γης ως την
άλλη και να εμπνεύσει.
Καλή
περιπλάνηση στον κόσμο της μουσικής, με τους οργανοπαίχτες και τα μουσικά τους
όργανα!
17) ΛΕΥΚΩΜΑ «Προσωπογραφίες»
Μελετώντας
την απεικόνιση του προσώπου, σε σκίτσο, εκείνο που έχει κατά κύριο λόγο
ιδιαίτερη σημασία, είναι η όσο πιο εύστοχη απεικόνιση της προσωπικότητας, των
συναισθημάτων και του ψυχικού κόσμου του προσώπου που απεικονίζεται όπως το
αντιλαμβάνεται ο δημιουργός. Κάτι αντίστοιχο μπορεί να εισπράττει και ο θεατής.
Η θεματική συλλογή «Προσωπογραφίες» είναι μια σειρά σκίτσων μου από πορτρέτα
ηλικιωμένων ανθρώπων, όπου το κυρίαρχο και κοινό χαρακτηριστικό τους είναι η
αποτυπωμένη χάραξη του χρόνου, στα πρόσωπά τους. Ρυτίδες, μαστιγώματα του
χρόνου, που εγγράφονται στο πρόσωπο και διαγράφουν εντονότερα τα χαρακτηριστικά
της φυσιογνωμίας.
Μας
κοιτούν βλέμματα και νιώθουμε τη γλώσσα των σωμάτων από εσωτερικά παράθυρα και
κόγχες. Κι ένας αδιόρατος φόβος να μας κυριεύει κοιτάζοντας, σαν να
βλέπουμε τη μορφή μας, σαν να είμαστε κι εμείς μέρος ενός έργου που γεννιέται…
Το
βιβλίο εκδόθηκε το 2021.
18) «Ο ναός Αγίου Αθανασίου Βαλτινού»
Το
βιβλίο με τίτλο «Ο ναός Αγίου Αθανασίου Βαλτινού» εκδόθηκε τον Μάρτη του 2021.
Πρόκειται
για ένα έργο έρευνας (240 σελίδων), που συνδέεται με τις ιστορικές
παρακαταθήκες του τόπου μας.
Ο
τόπος μας είναι ο κόσμος μας, τον κουβαλάμε μέσα μας, διαμορφώνει το χαρακτήρα
μας, μας πληγώνει αλλά τον αγαπάμε, τον πληγώνουμε αλλά μας ανέχεται. Αυτή η
βαθιά σχέση με τον τόπο μας, μας κάνει να αγαπάμε και να πονάμε τον
οποιονδήποτε τόπο. Βάση και αφετηρία της ζωής μας είναι το χωριό μας, η
γειτονιά μας, οι φίλοι μας, οι συγγενείς μας. Οι μνήμες και τα βιώματα που
έχουμε από τον τόπο μας είναι η πολύτιμη προσωπική ιδιοκτησία μας, πού μένει
ανέπαφη σε όλη τη διάρκεια του ταξιδιού μας, μέχρι τον αναπόφευκτο θάνατό μας.
Τα
μνημεία και τα κτίσματα δεκάδων αιώνων που έχουν διασωθεί έως σήμερα, αποτελούν
τα τεκμήρια της συλλογικής μας μνήμης στον χρόνο και τον χώρο και μας δίνουν
πληροφορίες για τον τρόπο ζωής και τις σχέσεις των ανθρώπων με αυτά. Αποτελούν
την συνέχεια μιας πορείας και είναι αναπόσπαστο κομμάτι της πολιτιστικής μας
κληρονομιάς. Οφείλουμε να διαφυλάξουμε σαν κόρη οφθαλμού αυτή την κληρονομιά,
που μας βοηθάει να γνωρίζουμε καλά το παρελθόν μας, ώστε να μπορέσουμε να
στηρίξουμε το παρόν και να οικοδομήσουμε σε σταθερά θεμέλια το μέλλον των
επόμενων γενεών.
Η
παρούσα μελέτη καταγράφει τα ιστορικά, εκκλησιαστικά και λαογραφικά στοιχεία
που σχετίζονται με το ναό του Αγίου Αθανασίου Βαλτινού, τις θρησκευτικές
πεποιθήσεις των κατοίκων και τις τελετουργικές συνήθειες σύμφωνα με τους
κανόνες της Εκκλησίας.
Τα
ιστορικά και λαογραφικά στοιχεία σταχυολογήθηκαν από διάφορες πηγές σχετικές με
τον ναό και τον τόπο και παρουσιάζονται αυτούσια.
Μέσα
στο ερευνητικό πεδίο της μελέτης αυτής, προσεγγίζονται ακροθιγώς και θέματα
θεολογικού ενδιαφέροντος, αναδεικνύοντας την αντίθεση που βρίσκεται ανάμεσα σε
αυτό πού ενστερνίζεται την απέριττη πνευματικότητα της πίστης και σε εκείνο πού
απλώς ακολουθεί το τυπικό λειτουργικό της, εντελώς ανυποψίαστα για τα βαθύτερα
της συνείδησης.
Παράλληλα,
το βιβλίο αυτό αποτελεί και ένα ενδιαφέρον λεύκωμα, αφού οι φωτογραφίες και οι
εικόνες που περιέχει μαρτυρούν όσα δεν μπορούν να ειπωθούν με το γραπτό λόγο.
Έχουν τοποθετηθεί με τέτοια σειρά ώστε ο σχολιασμός τους να παρέχει στον
αναγνώστη μία συνολική πληροφόρηση, με συγκεκριμένες αναφορές σε πρόσωπα και
γεγονότα.
Με
την ελπίδα ότι διασώζω και διαδίδω ένα κομμάτι της ιστορίας του τόπου μας,
εύχομαι το έργο αυτό να προκαλέσει έμπνευση και δημιουργικό ενδιαφέρον για τις
επόμενες γενεές.
19) «Η κοινότητα Βαλτινού»
Το
βιβλίο με τίτλο «Η κοινότητα Βαλτινού» εκδόθηκε τον Μάιο του 2021.
Πρόκειται
για ένα άλλο έργο έρευνας (270 σελίδων), που αφορά στη συγκέντρωση ενός σώματος
μελετημάτων, το οποίο δίνει στον αναγνώστη, με τρόπο ευσύνοπτο αλλά
διεισδυτικό, τα στοιχεία και τα γεγονότα που σημάδεψαν την κοινότητα και το
χωριό Βαλτινό. Παράλληλα εξετάζονται και καταγράφονται τα διάφορα φυσιογνωμικά,
γεωγραφικά και στατιστικά στοιχεία, η υλικοτεχνική υποδομή, το ανθρώπινο
δυναμικό και τα διάφορα έργα και παρεμβάσεις που έγιναν κατά τη λειτουργία του
θεσμού της κοινότητας.
Πρόλογος
του συγγραφέα
Η
παρούσα μελέτη, είναι ακόμα ένα έργο που το θέμα του βαδίζει στα ίχνη της
τοπικής ιστορίας του Βαλτινού.
Η
συνεχής διερεύνηση, καταγραφή και ανάδειξη του παρελθόντος –με επιμονή στον
συγκεκριμένο τόπο, στη διεξοδική και εκτενή προσέγγιση όσον αφορά τη
θεματολογία της συγγραφής και έκδοσης βιβλίων που αφορούν στο Βαλτινό– δεν
οφείλεται σε μια στείρα τοπικιστική αντίληψη για τον γενέθλιο τόπο μου ή σε μια
συνθηκολόγηση, μια υποταγή σε ανθρώπινη αδυναμία, αλλά αποτελεί για μένα ένα
οδοιπορικό αναζήτησης της Ιθάκης. Της Ιθάκης ως σύμβολο κάθε ωραίου σκοπού που
θέτει ο κάθε παθιασμένος άνθρωπος αγωνιζόμενος να τον πετύχει μέσα στη σκληρή
πορεία της ζωής. Και βέβαια η Ιθάκη προσφέρει την ευκαιρία για το ταξίδι.
Άλλωστε κάθε τι αληθινά μεγάλο μέσα στη ζωή φαίνεται να είναι αναπόσπαστα
δεμένο με το στοιχείο του πάθους.
Με
σεβασμό λοιπόν στην τεκμηρίωση, τη μεθοδολογία και τους κανόνες της έρευνας, το
βιβλίο «Η Κοινότητα Βαλτινού» προέκυψε μέσα από ένα ταξίδι και έχει ως στόχο τη
συγκέντρωση ενός σώματος μελετημάτων, το οποίο να δίνει στον αναγνώστη, με
τρόπο ευσύνοπτο αλλά διεισδυτικό, τα στοιχεία και τα γεγονότα που σημάδεψαν την
κοινότητα και το χωριό Βαλτινό, αποκαλύπτοντας την αφετηρία, τη διαδρομή και
την εξέλιξή του.
Με
τον όρο «Κοινότητα» νοείται μία ομάδα ανθρώπων που ζουν σε ένα κοινό
περιβάλλον, αλλά ταυτόχρονα νοείται και η διοικητική αρχή της.
Η
αφήγηση ξεκινάει από την προσάρτηση της Θεσσαλίας στην Ελλάδα μέχρι σήμερα και
γίνεται στη βάση της συμπόρευσης –στη ροή του χρόνου– των σημαντικότερων
γεγονότων της ελληνικής ιστορίας, των σημαντικότερων γεγονότων της κοινότητας
Βαλτινού –ως διοικητική αρχή– και των σημαντικότερων γεγονότων της κοινότητας,
ως ένα σύνολο ανθρώπων που ζουν σε ένα κοινό περιβάλλον.
Η
σύνδεση και η συνέχεια των γεγονότων με τις ιστορικές εξελίξεις της χώρας
υπηρετεί ακριβώς αυτή τη στοχοθεσία.
Η
θητεία μου ως δήμαρχος Καλλιδένδρου μου έδωσε την ευκαιρία να γνωρίσω εκ του
σύνεγγυς τα θέματα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και να αποκομίσω εμπειρίες και
γνώσεις τέτοιες που να μου παρέχουν τη δυνατότητα να προσεγγίσω, με μεγαλύτερη
ευκολία και στην πραγματική τους διάσταση, τις διάφορες πτυχές της.
Έτσι,
επιπλέον στο βιβλίο εξετάζονται και καταγράφονται τα διάφορα φυσιογνωμικά,
γεωγραφικά και στατιστικά στοιχεία, η υλικοτεχνική υποδομή, το ανθρώπινο
δυναμικό και τα διάφορα έργα και παρεμβάσεις που έγιναν κατά τη λειτουργία του
θεσμού της κοινότητας.
Με
την ελπίδα να έχει εμφιλοχωρήσει στις σελίδες αυτού του βιβλίου το ουσιώδες και
το αληθινό, εύχομαι το έργο αυτό να προκαλέσει έμπνευση και δημιουργικό
ενδιαφέρον για τις νεότερες γενεές.
20) Το ΛΕΥΚΩΜΑ
Η στρατιωτική θητεία (Φαντάροι του Βαλτινού)
Το
Λεύκωμα με τίτλο «Η στρατιωτική θητεία» (Φαντάροι του Βαλτινού) εκδόθηκε το 2021. Στον πρόλογο του
συγγραφέα αναφέρονται τα εξής:
Για
αρκετά χρόνια συνέλεγα, με ζήλο και μεράκι, διάφορα στοιχεία και παλιές
φωτογραφίες του γενέθλιου τόπου μου, (το χωριό Βαλτινό), που αφορούσαν σε όλες
τις πτυχές του βίου των κατοίκων. Έτσι συγκροτήθηκε ένα αξιόλογο, σε όγκο και
εύρος, αρχείο, πολύτιμο για την κατανόηση και τη μελέτη της ιστορίας και του
πολιτισμού του τόπου μας.
Θέλοντας
να αξιοποιήσω τον σημαντικό αυτόν πλούτο πληροφοριών, γνώσεων, εμπειριών και
ιστορικών κειμηλίων, προσπάθησα να κατατάξω, να συνθέσω και να αποδώσω, τη
μορφή αυτού του υλικού, με μια οργανωμένη μεταπρατική διαδικασία, σε θεματικές
ενότητες.
Μία
από τις θεματικές ενότητες είναι και η δημιουργία της παρούσας έκδοσης, αυτού
του λευκώματος που κρατάτε στα χέρια σας και αφορά στη στρατιωτική θητεία των
κατοίκων του Βαλτινού.
Η
ζωή κατά τη στρατιωτική θητεία ζωντανεύει μέσα από τα βιώματα, τις μνήμες, και
τις αφηγήσεις των στρατιωτών και τα οικογενειακά κειμήλια.
Οι
φωτογραφίες, στο σύνολό τους, αποτελούν από μόνες τους αφήγηση, δεν αναλύουν,
έχουν όμως μια ξεχωριστή ιστορική λειτουργία. Συμπληρώνουν κενά δίνοντας έτσι
την εικόνα της στρατιωτικής θητείας και τη ζωή των φαντάρων.
Πολλές
από τις φωτογραφίες αποτυπώνουν τη ζωή του φαντάρου στο κέντρο παρουσιάσεως, ή
στη μονάδα κατατάξεως. Άλλες είναι τραβηγμένες στις ασκήσεις των πεδίων βολής,
ή στις επί μέρους εργασίες, στους όρχους με τα άρματα και τα οχήματα, στη
σκοπιά, στα μαγειρεία, στις αγκαρίες, άλλες στις γιορτές και στις παρελάσεις,
και άλλες κατά τις εξόδους ή στις άδειές τους, (στις ταβέρνες και στα μνημεία
και αξιοθέατα της περιοχής που υπηρετούν).
Το
λεύκωμα αυτό είναι επίσης, μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία να παρουσιαστούν στο
ευρύ κοινό, οι συνήθειες της εποχής, οι σχέσεις και ο τρόπος έκφρασης
συναισθημάτων των στρατιωτών κατά τον χωρισμό τους από τα αγαπημένα πρόσωπα, η
ένταξη και προσαρμογή στη νέα τους ζωή, οι δυσκολίες των ασκήσεων και της
εκπαίδευσης και κατά τη διάρκεια και μέχρι της ολοκλήρωσης της στρατιωτικής
θητείας και η υπερηφάνεια εκπλήρωσης του χρέους προς την πατρίδα.
Στο
σύνολό τους οι φωτογραφίες αυτές τραβήχτηκαν για να χρησιμοποιηθούν
αποκλειστικά ως δελτάρια επιστολών και να ταχυδρομηθούν ή να χαρισθούν, ή να
φυλαχθούν ως αναμνηστικές.
Πολλές
φωτογραφίες είναι τραβηγμένες από επαγγελματίες φωτογράφους, που εξυπηρετούσαν
τις ανάγκες των διαφόρων στρατοπέδων. Άλλες είναι τραβηγμένες από ερασιτέχνες
φωτογράφους, (από τους ίδιους τους φαντάρους), που απλά διέθεταν κάποια
φωτογραφική μηχανή και έβγαζαν προσωπικές φωτογραφίες με τους φίλους τους.
Τα
χάρτινα αυτά κειμήλια, της αλληλογραφίας, όπως αυτά εξελίχθηκαν στους νεότερους
χρόνους για να αποτελέσουν σταθερή αξία για τον δυτικό, υλικό και πνευματικό,
πολιτισμό, θα αντιμετωπίζονται πλέον ως μουσειακά είδη.
Η
διάδοση της ηλεκτρονικής κουλτούρας έπληξε ολοκληρωτικά την παράδοση της
επιστολογραφίας και έχει επαναπροσδιορίσει τη στάση μας απέναντι στην
επικοινωνία.
Η
παρουσίαση των φωτογραφιών του λευκώματος ξεκινά με τις επαγγελματικές
φωτογραφίες μέσα σε κάδρα και καρδούλες.
21) «Στοχασμοί εξ αφορμής εικόνων»
Το
βιβλίο εκδόθηκε το 2020 και χαρακτηρίζεται από μια ιδιομορφία, η οποία
υποδηλώνεται και με τον τίτλο του, «Στοχασμοί εξ αφορμής εικόνων». Τα κείμενα,
στο σύνολό τους, γράφτηκαν από την παρατήρηση διαφόρων εικόνων.
Ο
συνήθης σχεδιασμός και η συγγραφή έργων ακολουθούν την τακτική: να γράφεται
πρώτα το κείμενο και μετά να ακολουθεί -αν απαιτείται- η επένδυσή του, με
εικόνες. Εδώ έγινε ακριβώς το αντίθετο. Το κείμενο αποτελεί έμπνευση και
προέκυψε από την παρατήρηση ή εξ αφορμής των εικόνων. Έτσι λοιπόν το παρόν σύγγραμμα είναι μια
συλλογή από μικρά και σύντομα κείμενα, εμπνευσμένα και γραμμένα από δύο αιτίες.
α) Από την παρατήρηση και ανάγνωση διάφορων φωτογραφιών και β) από θέματα που
κατά καιρούς με εντυπωσίασαν και με γοήτευσαν με την ομορφιά τους, την αρμονία
τους και την αινιγματική τους φύση. Έλκυσαν το βλέμμα μου και τα απαθανάτισα με
τον φωτογραφικό μου φακό.
Τα
θέματα της πρώτης αιτίας, πραγματεύονται κυρίως συναισθηματικές καταγραφές,
υπαρξιακά και μεταφυσικά θέματα, στοχασμούς, προβληματισμούς, επισημάνσεις,
κριτικές και θέματα συλλογικής μνήμης. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται σε θέματα για
τις αρχέγονες ρίζες μας. Η εμμονή αυτή ίσως παραπέμπει στην εσωτερική ανάγκη να
ενσωματωθεί στα κείμενα ένα στοιχείο καταγωγής. Αυτή όμως η εσωτερική παρόρμηση
αναδεικνύει και μια άλλη ενδιαφέρουσα ανάγκη, την ανάγκη της ψηλάφησης «νοήματος»
για να ερμηνευτεί και να εξηγηθεί (αν μπορεί) το θαύμα της ζωής!
Τα
θέματα της δεύτερης αιτίας που πραγματεύονται στο βιβλίο, με μια στοχαστική
πάλι, διάθεση, είναι οι ταξιδιωτικές καταγραφές, οι καταγραφές του αστικού
περιβάλλοντος, οι καταγραφές της φύσης, κ.ά.
Με
την εστίαση σε θέματα ταξιδιωτικού ενδιαφέροντος γίνονται αναφορές στην
μοναδικότητα και το ανεπανάληπτο του ταξιδιού, του περιπάτου, της βόλτας και
στα συναπαντήματά τους. Καταγράφονται θέματα που εντυπωσιάζουν, συγκινούν και
γοητεύουν, αλλά και αυτών που απογοητεύουν και υπόκεινται στην κριτική ματιά.
Έτσι,
λοιπόν, αξιοποιώντας τη παραπεμπτική λειτουργία της εικόνας, η οποία εκφράζεται
με τη φράση: «μια εικόνα αξίζει όσο χίλιες λέξεις», οι φωτογραφίες γίνονται
αντικείμενα αφηγηματικής ερμηνείας, μας εκμυστηρεύονται τις ιστορίες τους και
μας αποκαλύπτουν τα μυστικά τους.
22) «Παλιά πορτρέτα ζευγαριών του Βαλτινού»
Το
βιβλίο με τίτλο «Λεύκωμα: Παλιά πορτρέτα ζευγαριών του Βαλτινού», εκδόθηκε το
2020 και αφορά στην παρουσίαση μιας θεματικής ενότητας με 100 παλιές
οικογενειακές φωτογραφίες. Πρόκειται για αδιάσειστα ντοκουμέντα μιας δύσκολης
ιστορικής περιόδου, στον συγκεκριμένο τόπο, που ζωντανεύουν τις καταβολές μας,
καθώς έχει να κάνει με τη ζωή ζευγαριών, συζύγων, αδερφών, συγγενών και φίλων
του τόπου μας.
Οι
φωτογραφίες ανήκουν σε συγκεκριμένη χρονολογική περίοδο και αφορούν το διάστημα
των δεκαετιών, μεταξύ 1920-1980. Αποθησαυρίστηκαν από έναν τόπο, κατοικημένο
από την αυτάρκεια, τον λιτό και απέριττο βίο.
Πορτρέτα,
που στο σύνολό τους αποτελούν ένα κομμάτι του λαϊκού μας πολιτισμού και
συνθέτουν ένα μοναδικό λαογραφικό αρχείο.
Εικόνες
που κατέγραψε και διέσωσε ο φακός του παραδοσιακού φωτογράφου, λειτουργούν ως
θυμητάρια μιας αλλοτινής εποχής και αποτελούν πολύτιμο θησαυρό και ακριβή
παρακαταθήκη για τις ερχόμενες γενιές.
Κυρτωμένες
φιγούρες του μόχθου και αυλακωμένα πρόσωπα, αλλά και πρόσωπα με τα ωραία
χαρακτηρίστηκα της νιότης και της καθαρότητας του βλέμματος, μας αποκαλύπτουν
την εσωτερική δύναμη και ομορφιά τους.
Η
φωτογραφία αποτελεί τον συνδετικό κρίκο ανάμεσα στη μνήμη και στη λήθη και μέσω
της εικόνας, αφήνει πίσω αρκετά μνημονικά ίχνη. Ο ρόλος τρης είναι, να
φυλακίσει την κάθε στιγμή και από την άλλη να μας αφηγηθεί ή να μας αφήσει να
αναγνώσουμε ή να φανταστούμε όλες τις ιστορίες, τα ενδεχόμενα, ή τις διάφορες
πτυχές από τις μυστικές ζωές των εικονιζόμενων.
Με
το ξεφύλλισμα του λευκώματος, νοιώθει κανείς την μαγεία και τη δύναμη της
εικόνας, τη σιωπηλή επικοινωνία, καθώς στα πρόσωπά τους αναγνωρίζονται ίχνη και
μηνύματα της αλλοτινής τους ζωής.
Έτσι
μας δίνεται η δυνατότητα να αναλογιστούμε και να φανταστούμε εκείνη, την πρώτη
στιγμή της επαφής τους με την φωτογραφική μηχανή, να παρατηρήσουμε το αθώο και
ειλικρινή βλέμμα τους, το βίωμα της αμηχανίας, που προκαλεί η δύναμη της
φωτογραφίας.
Να
αναρωτηθούμε, ποια αλήθεια περιέχει μια φωτογραφία που εικονίζει ένα ζευγάρι;
Είναι ικανή από μόνη της η φωτογραφία να πει την αλήθεια; Ποιες άλλες αλήθειες
θα αναγνώσουν όσοι δεν ήταν παρόντες τη στιγμή που φυλακίσθηκε εκείνη η στιγμή
του χρόνου...;
Μια
άλλη πτυχή ανάγνωσης, αυτής της έκδοσης, είναι η αναβίωση του ρόλου του
κοινωνικού καταγραφέα, που έπαιζε ανέκαθεν ο φωτογράφος του χωριού, σε κάθε
κοινότητα ανθρώπων. Η καταγραφή και διάσωση αυτού του είδους της επαρχιακής
ηθογραφίας που παραπέμπει, στο μόχθο του βιοπαλαιστή και στο μεράκι του
καλλιτέχνη φωτογράφο.
Από
τεχνικής άποψης, οι φωτογραφίες, αυτής της θεματικής ενότητας, σχεδόν στο
σύνολό τους, αποτελούν προϊόν επεξεργασίας στον σκοτεινό θάλαμο. Είναι μεγεθυμένες
και ρετουσαρισμένες από τον επαγγελματία, φωτογράφο-ζωγράφο, σε μια προσπάθεια
εξωραϊσμού και αισθητικής δημιουργίας, έτσι ώστε πολλές φορές, τα έργα τους να
συνάδουν, κατά κάποιο τρόπο, με τους κανόνες της σημειολογικής και της
ερμηνευτικής λειτουργίας της αγιογραφίας.
Υπηρέτες
της φωτογραφικής τέχνης, της εποχής εκείνης, ήταν οι φωτογράφοι των Τρικάλων,
όπου κατέγραψαν με το φακό τους τον κοινωνικό βίο του τόπου μας και το έργο
τους αποτελεί κατάθεση ψυχής σε λιτούς τόνους του άσπρου – μαύρου.
Οι
παλιοί τούτοι συμπαθέστατοι και κοσμαγάπητοι επαγγελματίες, που βόηθησαν να
ζήσουν για πάντα οι αγαπημένες μας στιγμές, αλλά και οι άνθρωποί μας, που έχουν
πια φύγει από τη ζωή, υπάρχουν μόνο στις μνήμες μας σαν ασπρόμαυρες, όμορφες
φωτογραφίες κι αυτοί, όμοιες μ’ εκείνες που τραβούσαν από το πρωί ως το βράδυ,
στα χωριά και στις γειτονιές της πόλης, για να θρέψουν τις οικογένειές τους!
Κοινός
τους τόπος ο σεβασμός στον άνθρωπο και ένα «ήθος τόσο ισχυρό που τελικά γίνεται
ήθος φωτογραφικό».
23) ΛΕΥΚΩΜΑ «Ο Γάμος στο Βαλτινό» Α΄ τόμος
Στην
παρούσα έκδοση του λευκώματος με τίτλο, «Ο Γάμος στο Βαλτινό, Α΄ τόμος, έκδοση
2020, αποτυπώνεται συνοπτικά και μέσα από την παρουσίαση φωτογραφιών του
προηγούμενου αιώνα, η ηθογραφική εξέλιξη του πανάρχαιου αυτού θεσμού, του
γάμου.
Οι
φωτογραφίες αυτές προέρχονται από τα οικογενειακά αρχεία του Βαλτινού και δεν
θα μπορούσε να υπάρξει αυτό το λεύκωμα, χωρίς την ευγενική παραχώρησή τους, από
τους συγγενείς των αντίστοιχων οικογενειών. Γι’ αυτό οφείλω πολλές ευχαριστίες
σε όλους εκείνους που είχαν την καλοσύνη να μου τις εμπιστευθούν, ώστε να τις
ανατυπώσω, και στη συνέχεια να τις ξεχωρίσω, να τις ταξινομήσω, να τις συνθέσω
σε θεματικές ενότητες και γενικότερα να αξιοποιήσω όλο αυτό το πολύτιμο υλικό,
καταγράφοντας, διασώζοντας και προβάλλοντας αυτή έκφανση του λαϊκού μας
πολιτισμού.
Έτσι
προέκυψε αυτό το δίτομο έργο λευκωμάτων, που αφορά στον γάμο του Βαλτινού, ώστε
να δοθεί η δυνατότητα, όλο αυτό το υλικό να γίνει κτήμα και όσων δεν είχαν την
τύχη να έχουν στο αρχείο τους τις φωτογραφίες των συγγενών τους.
Με
αυτόν τον τρόπο, πιστεύω πως, διατηρείται ζωντανή η ελπίδα, να συνεχιστούν οι
δεσμοί μας με τις ρίζες μας, να κληροδοτηθεί η γνώση στις επόμενες γενιές, να
μάθουν οι νεότεροι την ταυτότητα της καταγωγής τους, να γνωρίσουν τα ήθη και
έθιμα των προγόνων και να κατανοήσουν την ιστορία του τόπου.
Ο
πρώτος τόμος των λευκωμάτων αυτών, περιλαμβάνει φωτογραφίες από τις διάφορες
στιγμές του γάμου και ο δεύτερος τόμος παρουσιάζει φωτογραφίες νεόνυμφων
ζευγαριών.
Στο
λεύκωμα «Ο Γάμος στο Βαλτινό», Α΄ τόμος, εμπεριέχονται 250 φωτογραφίες, οι
οποίες μας ταξιδεύουν σε γάμους που έγιναν το χρονικό διάστημα 1920 έως 2000
και αφορούν σε εικόνες από την γαμήλια διαδικασία στο Βαλτινό, ανεξάρτητα αν ο
γάμος έγινε εκεί ή αλλού.
Οι
εικόνες του λευκώματος είναι όλες ασπρόμαυρες και εκτίθενται ανά κατηγορίες των
εθιμοτυπικών διαδικασιών, όπως: Αναμνηστικές φωτογραφίες με τους συγγενείς και
καλεσμένους, την ώρα του χορού, στα στέφανα, στην εκκλησία, στα προικιά, τα
όργανα κ.α.
Διαβάζοντας
στην αρχή την συνοπτική περιγραφή της διαδικασίας του γάμου και παρατηρώντας
στη συνέχεια τις εικόνες, πολλά είναι τα ηθογραφικά στοιχεία εκείνα, που μπορεί
να αντλήσει κανείς, μέσα από την επισταμένη παρατήρηση και ερευνητική ματιά.
Και
βέβαια, σ’ αυτό το λεύκωμα, τα στοιχεία που μπορεί να παρατηρήσει κανείς και να
αντλήσει διάφορες χρήσιμες πληροφορίες για την διαδικασία του γάμου στο
Βαλτινό, είναι πάμπολλα.
Ο
καθένας ας κάνει τη δική του εικονική περιπλάνηση, στη διαδρομή των προγόνων
του, ας αναγνώσει τα δικά του μηνύματα κι ας απολαύσει με τις δικές του
προσλαμβάνουσες τις εμπειρίες αυτού του ταξιδιού.
Καλή
περιπλάνηση.
24) ΛΕΥΚΩΜΑ Ο Γάμος στο Βαλτινό Β΄ τόμος «Νύφες και Γαμπροί»
Στην
παρούσα έκδοση του λευκώματος με τίτλο, «Ο Γάμος στο Βαλτινό» Β΄ τόμος, έκδοση
2020, (Νύφες και Γαμπροί), το οποίο αποτελεί μέρος από το δίτομο έργο για τον
γάμο στο Βαλτινό, αποτυπώνεται συνοπτικά και μέσα από την παρουσίαση
φωτογραφιών νεόνυμφων ζευγαριών, του προηγούμενου αιώνα, η ηθογραφική εξέλιξη
του θεσμού του γάμου.
Οι
φωτογραφίες αυτές προέρχονται από τα οικογενειακά αρχεία του Βαλτινού και δεν
θα μπορούσε να υπάρξει αυτό το λεύκωμα, χωρίς την ευγενική παραχώρησή τους, από
τους συγγενείς των αντίστοιχων οικογενειών. Γι’ αυτό οφείλω πολλές ευχαριστίες
σε όλους εκείνους που είχαν την καλοσύνη να μου τις εμπιστευθούν, ώστε να τις
ανατυπώσω, και στη συνέχεια να τις ξεχωρίσω, να τις ταξινομήσω, να συνθέσω τις
θεματικές ενότητες και γενικότερα να αξιοποιήσω όλο αυτό το πολύτιμο υλικό,
καταγράφοντας, διασώζοντας και προβάλλοντας αυτή έκφανση του λαϊκού μας
πολιτισμού.
Έτσι
προέκυψε αυτό το δίτομο έργο λευκωμάτων, για τον γάμο στο Βαλτινό, ώστε να
δοθεί η δυνατότητα, όλο αυτό το υλικό να γίνει κτήμα και όσων δεν είχαν την
τύχη να έχουν στο αρχείο τους τις φωτογραφίες των συγγενών τους.
Στον
Λεύκωμα αυτό, εμπεριέχονται 200 γαμήλιες φωτογραφίες, οι οποίες μας ταξιδεύουν
σε γάμους που έγιναν το χρονικό διάστημα 1920 έως 2000 και αφορούν σε
Βαλτινιώτισσες νύφες ή Βαλτινιώτες γαμπρούς, ανεξάρτητα αν ο γάμος έγινε στο
χωριό μας ή αλλού.
Οι
εικόνες του λευκώματος εκτίθενται με χρονολογική σειρά και είναι, στην
πλειονότητά τους, ασπρόμαυρες, εκτός από ορισμένες, προς το τέλος, που είναι
έγχρωμες.
Αξίζει
να σημειωθεί, ότι πολλές από τις γαμήλιες φωτογραφίες είναι βγαλμένες μετά από
πολλές ημέρες ή και μήνες, ή ακόμα και χρόνια, από την ημέρα που γίνονταν ο
γάμος, καθότι, στα παλαιότερα χρόνια, δεν υπήρχε πάντα η οικονομική δυνατότητα
για φωτογράφηση, αλλά ούτε και η εύκολη μετακίνηση για άμεση επίσκεψη στο
φωτογραφείο. Γι’ αυτό, συνήθως, στην εμποροπανήγυρη των Τρικάλων, που πολλοί
νεόνυμφοι επισκέπτονταν τη πόλη, δεν έχαναν την ευκαιρία, πήγαιναν στο
φωτογραφείο και έβγαζαν τις φωτογραφίες του γάμου τους.
Κάποιες
φωτογραφίες έχουν υποστεί επεξεργασία στο σκοτεινό θάλαμο, δηλαδή έχουν
ζωγραφιστεί από το φωτογράφο, ή έχουν υποστεί διάφορες αλλοιώσεις από το
μοντάζ.
Παρατηρώντας
μια μια τις εικόνες, πολλά είναι τα ηθογραφικά στοιχεία εκείνα, που μπορεί να
αντλήσει κανείς, μέσα από μια επισταμένη παρατήρηση και πιο ερευνητική ματιά.
Εκτός
από τα ενδυματολογικά στοιχεία που μπορεί να αντλήσει κανείς, μέσα από τις
φωτογραφίες των πρωταγωνιστών (νύφης και γαμπρού) και των συγγενών και
προσκεκλημένων της περιόδου αυτής, αντλούνται και άλλα ενδιαφέροντα στοιχεία,
όπως για παράδειγμα, ότι οι νύφες των πρώτων δεκαετιών παραμένουν αγέλαστες και
μόνο προς το τέλος αρχίζουν να φαίνονται τα πρώτα χαμόγελα. Παρατηρούμε επίσης
πως η ομπρέλα, μέχρι το 1950 αποτελεί το απαραίτητο αξεσουάρ της νύφης, ενώ από
το 1950 και εφεξής την ομπρέλα αντικατέστησε η ανθοδέσμη.
Χαρακτηριστικό
στοιχείο της νυφικής ενδυμασίας, το ασημένιο περίτεχνο ζωνάρι (ασημοζούναρο),
που περιστοιχίζει τη μέση της νύφης.
Αίσθηση
κάνει και ο κεντητός διάκοσμος των νυφικών με τα διάφορα λαογραφικά στοιχεία.
Στην
εξέλιξή του, το νυφικό αποκτά ποικίλους σχεδιασμούς, ενώ οι νύφες, από την
εποχή του 1950, φοράνε στα χέρια τους άσπρα γάντια.
Στους
γαμπρούς παρατηρούμε ότι η πιο συνηθισμένη γαμπριάτικη ενδυμασία αποτελούνταν
από το μαύρο, μάλλινο παντελόνι, λευκό πουκάμισο και μάλλινο σακάκι, ενώ από τη
δεκαετία του ΄50, οι γαμπροί άρχισαν να φοράνε γραβάτα ή παπιγιόν και στο
τσεπάκι από το σακάκι τους, έχουν άσπρο μαντήλι.
Από
το 1960 μέχρι και σήμερα, η ενδυματολογική πορεία των νυφικών, αλλά και των
γαμπριάτικων κουστουμιών, χαρακτηρίζεται από την πολυποικιλότητα τύπων και
σχεδίων, καθώς η ένδυση έχει βιομηχανοποιηθεί.
Όμως,
σ’ αυτό το λεύκωμα, τα στοιχεία που μπορεί να παρατηρήσει κανείς είναι
πάμπολλα. Ο καθένας ας περιπλανηθεί στη
διαδρομή αυτού του προγονικού ταξιδιού, ας κάνει τη δική του φωτογραφική
ενδοσκόπηση, ας αντλήσει με τις δικές του προσλαμβάνουσες αυτές τις
πληροφορίες, που τον ενδιαφέρουν κι ας εξάγει τα δικά του συμπεράσματα και
μηνύματα.
25) ΛΕΥΚΩΜΑ «ΣΥΛΛΟΓΕΣ ΣΚΙΤΣΩΝ»
Η
ανάγκη για σχεδίαση – σκιτσάρισμα, αναπαριστάνοντας και καταγράφοντας εικόνες,
αποτελεί διαχρονικά έναν τρόπο έκφρασης και επικοινωνίας, έμφυτο και οικείο
στον άνθρωπο. Αυτού του είδους η καλλιτεχνική δημιουργία, να σχεδιάζει και να
επικοινωνεί ο άνθρωπος, μέσω του σχεδίου, δηλαδή να συντονίζει το χέρι του
παράλληλα με τη σκέψη του, αποτελεί μία μορφή οπτικής τέχνης, που μπορεί να
χαρακτηριστεί ως μια χειρονακτική μορφή λόγου ή ομιλίας. Έτσι το χέρι, το μυαλό
και το μάτι συνεργάζονται ελεύθερα δημιουργώντας μια νέα γλώσσα επικοινωνίας
μέσω του σχεδίου.
Η
σκιτσογραφία απαντάται με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους, ανάλογα με την
τεχνική και την θεματική σύνθεση και προσαρμόζεται κάθε φορά στον σκοπό που
καλείται να επιτελέσει, ανάλογα με τις προθέσεις του δημιουργού.
Στην
παρούσα έκδοση παρατίθεται μια ποικιλία έργων, τα οποία δημιουργήθηκαν σε βάθος
χρόνου, χωρίς κανέναν ιδιαίτερο σκοπό ή στόχο, παρά μόνο από μια εσωτερική
ανάγκη έκφρασης, τέρψης και προσωπικής αναζήτησης. Με ένα απλό μολύβι, μια
γομολάστιχα, ένα πενάκι, χαρτί και με τη βοήθεια Η/Υ δημιουργήθηκαν τα διάφορα σχέδια,
οι εικονικές αναπαραστάσεις και απεικονίσεις προσώπων και πραγμάτων,
αποτυπώνοντας κατά το δυνατόν με πιστότητα τα βασικά τους χαρακτηριστικά. Τα
έργα της έκδοσης είναι κατανεμημένα σε δέκα ενότητες, εκ των οποίων: H πρώτη
ενότητα περιλαμβάνει σκίτσα από Κωδονοστάσια (καμπαναριά) διαφόρων χωριών του
Νομού Τρικάλων. Η δεύτερη περιλαμβάνει σκίτσα από τα διάφορα εικονοστάσια της
ελληνικής περιφέρειας. Η τρίτη περιλαμβάνει σκίτσα από διάφορα περίπτερα της
ελληνικής περιφέρειας. Η τέταρτη περιλαμβάνει σκίτσα από Προσωπογραφίες
ηλικιωμένων ανθρώπων. Η πέμπτη αφορά σε διάφορα γραφικά σοκάκια και
καλντερίμια. Η έκτη αφορά στο γραφικό γεφύρι της Παλαιοκαρυάς με τους καταρράκτες
του. Η έβδομη περιλαμβάνει σκίτσα από ιστορικά αυτοκίνητα – αντίκες. Η όγδοη
περιλαμβάνει σκίτσα από εικόνες παιδιών με τα ζώα τους. Η ένατη περιλαμβάνει
μια σειρά από διάφορα θέματα. Η δέκατη ενότητα περιλαμβάνει διάφορες εργασίες
(σχέδια, ακουαρέλες και ελαιογραφίες) της αρχικής περιόδου των σπουδών μου στο
ΤΕΙ Αθηνών. Τα έργα αυτά αποτελούν, στο σύνολό τους, ένα προσωπικό μέσο
έκφρασης, αντίληψης, ανάλυσης, έρευνας και καταγραφής, στο αντικείμενο του
αντίστοιχου ενδιαφέροντος. Άλλοτε με απλές γρήγορες γραμμές και άλλοτε
περισσότερο περιγραφικά, επιδιώκουν να αιχμαλωτίσουν την πραγματικότητα, είτε
τον κόσμο της φαντασίας και των ιδεών, σε μία κόλλα χαρτί, ως ένα είδος γραπτής
σημείωσης που μπορεί να ανασυρθεί να μελετηθεί και να χρησιμοποιηθεί σε
μελλοντικό χρόνο. Άλλωστε αίτημα αθανασίας είναι οι τέχνες που μηχανευόμαστε
και εξασκούμε. Στην αιωνιότητα προσβλέπει η τέχνη και στην αλήθεια. Εκεί πέρα
σωζόμαστε. Μάθημα είναι κι η ζωή κι η τέχνη. Μία άσκηση αυτογνωσίας. Ασκητικά
και τα έργα της. Τα εργόχειρα της ζωής μας, χειροτεχνήματα που πασχίζουν να
αποδώσουν αχειροποίητο νόημα. Να αποτρέψουν τη λήθη και το χαμό. Να ξεκλέψουν
από το χρόνο μία μορφή, μία εικόνα και να τη σώσουν απ’ τη λήθη στο αντίθετο της,
που είναι η αλήθεια. Και να αναθέσουν στη μνήμη, μνημείο αντί για μνήμα. Το
βιβλίο εκδόθηκε το 2021.
26) «Τα γενεαλογικά δέντρα του Βαλτινού». Β΄ έκδοση
Πρόκειται
για ένα έργο έρευνας (428 σελίδων), που εκδόθηκε το 2021 και αφορά τη γενεαλογική
καταγραφή των οικογενειών που έζησαν στο χωριό Βαλτινό τη χρονική περίοδο 1850
έως το 2020. Είναι μια βελτιωμένη έκδοση παλαιότερου βιβλίου.
Λίγα
λόγια για το βιβλίο:
Με
την απελευθέρωση της Θεσσαλίας από τον τουρκικό ζυγό, το 1881 άρχισε και η
διοικητική οργάνωση της περιοχής, καθώς και κάποια υποτυπώδη καταγραφή
ληξιαρχικών πράξεων.
Η
κοινότητα Βαλτινού, καθώς και η εκκλησία προσπάθησαν να καταγράψουν με τα μέσα
της εποχής σε βιβλία τις σημαντικές στιγμές της ζωής όλων των κατοίκων.
Δυστυχώς όμως το 1938 μια πυρκαγιά στο δημοτικό σχολείο Βαλτινού, όπου
τηρούνταν τα βιβλία της κοινότητας, κατέστρεψε σχεδόν όλο το αρχείο του
Ληξιαρχείου.
Έτσι
το υλικό και τα στοιχεία των γενεαλογικών δένδρων του Βαλτινού αντλήθηκαν από
τα διασωζόμενα βιβλία της εκκλησίας Αγίου Αθανασίου Βαλτινού, το πρωτόκολλο γάμων,
τα Βιβλία Θανάτων, το νέο βιβλίο ληξιαρχείου της κοινότητας Βαλτινού καθώς και
από τα διάφορα παραρτήματα εκλογικών καταλόγων χρονολογούμενα από το
1928.
Γι΄
αυτό το λόγω η έρευνα στα αρχεία που βρέθηκαν υπήρξε εξαιρετικά δύσκολη και σε
ορισμένες περιπτώσεις τα στοιχεία συνεπικουρήθηκαν από προφορικές μαρτυρίες
γερόντων του χωριού.
Ξεκινώντας
από την γενεαλογική ρίζα, του γενάρχη και καταλήγοντας στους τελευταίους
κλώνους του 2020, γίνεται μια γενεαλογική καταγραφή περίπου έξι γενεών.
Με
τον όρο «γενάρχης» για κάθε οικογένεια εννοείται ο τελευταίος πρόγονος, για τον
οποίο βρέθηκαν γραπτές αναφορές στο ονόματά του, είτε στα διάφορα βιβλία, ή
έγγραφα της κοινότητας, είτε σε άλλες γραπτές πηγές, που προέκυψαν από την
έρευνα.
Το
φωτογραφικό υλικό που χρησιμοποιήθηκε στην εργασία αυτή αντλήθηκε από τα
προσωπικά αρχεία των κατοίκων Βαλτινού και κάποιες νεότερες αντλήθηκαν από το
διαδίκτυο. Στα πρόσωπα που δεν υπάρχουν φωτογραφίες, ή δεν βρέθηκαν, ή δεν
υπήρχαν καθόλου φωτογραφίες, ή δεν κατέστει δυνατό να είναι διαθέσιμες.
Η
γενεαλογική καταγραφή των κατοίκων του Βαλτινού, έχει τη δική της αυτόνομη
ανθρωπογεωγραφική αξία, την οποία θα έχουν στη διάθεσή τους οι απόγονοι, οι
επιστημονικές κοινότητες και οι ιστορικοί του μέλλοντος καθώς διαφυλάττει και
επιμηκύνει, τη συλλογική μας μνήμη και αφήνει πίσω το αποτύπωμα ενός
γενεογράμματος, το γενεόγραμμα του Βαλτινού.
27)
«Περιστεριώνες στα καραγκούνικα χωριά των Τρικάλων και Καρδίτσης»
Η
ανάδειξη και η προβολή των τοπικών παραδόσεων της ιστορίας και του πολιτισμού
αποτελούν σημαντική παράμετρο προσδιορισμού, συνοχής και πολιτισμικής εξέλιξης
των ανθρώπων.
Το
βιβλίο με τίτλο «Περιστεριώνες στα καραγκούνικα χωριά των Τρικάλων και
Καρδίτσης», εκδόθηκε το 2021 και πραγματεύεται μια κοινωνική πτυχή, που
έχει να κάνει με μια πατροπαράδοτη χαρακτηριστική συνήθεια των κατοίκων, στην
οποία μπορεί να διακρίνει κανείς, μέσα στην ιδιαιτερότητα της, μια
αυθεντικότητα και έναν πλούτο λαϊκής παράδοσης και πολιτιστικής κληρονομιάς.
Οι
περιστεριώνες αυτοί, κατεγράφησαν κατά την πενταετή έρευνά μου, η οποία
πραγματοποιήθηκε τη χρονική περίοδο 2010-2015.
Τους
συναντούμε διάσπαρτους στα διάφορα πεδινά χωριά, των νομών Τρικάλων και
Καρδίτσης, μέσα στους οικισμούς και είναι κτισμένοι παραπλεύρως της αγροτικής
κατοικίας και του αχυρώνα.
Ένας
περίπατος και μια πιο προσεχτική ματιά στα διάφορα καραγκουνοχώρια της περιοχής
δίνει την ευκαιρία να ανακαλύψει κανείς όλους αυτούς τους ευφάνταστους και
αξιοπρόσεχτους περιστεριώνες της δυτική Θεσσαλίας.
Στην
παρούσα μελέτη, γίνεται μια παρουσίαση των χαρακτηριστικότερων περιστεριώνων
της περιοχής, περιγράφονται τα γενικά χαρακτηριστικά τους και διακρίνονται
μεταξύ τους, με βάση την αρχιτεκτονική τους δομή και ανάλογα με τα υλικά
κατασκευής τους. Παράλληλα παρουσιάζεται μια σειρά από έγχρωμες φωτογραφίες που
αποτυπώνουν ανάγλυφα τη γοητεία και την μοναδικότητα αυτών των περιστεριώνων,
που σε πολλές περιπτώσεις αποτελούν μνημεία της λαϊκής αρχιτεκτονικής.
Την
όλη δομή του θέματος συμπληρώνουν τα διάφορα λαογραφικά στοιχεία και οι
διάφοροι συμβολισμοί που συνδέονται με τα περιστέρια, τα οποία θα μας εμπνέουν
πάντα και θα μεταφέρουν διαρκώς στους αγώνες των ανθρώπων το μήνυμα της
Προνόησης, της Ειρήνης, της Αγνότητας, της Φώτισης και της Ελευθερίας.
28) «Μύθια, Αλήθεια, Παραμύθια, Διηγήσεις, Αφηγήσεις, Ιστορίες του Βαλτινού»
Εκδόθηκε
το νέο βιβλίο του Δημήτρη Τσιγάρα με τίτλο: «Μύθια, Αλήθεια, Παραμύθια,
Διηγήσεις, Αφηγήσεις, Ιστορίες του Βαλτινού».
Πρόκειται
για μια ανθολογία λογοτεχνικών και λαογραφικών κειμένων της περιοχής του
Βαλτινού που στόχο έχει να συμβάλει στη διάσωση, τη διατήρηση και την
ευαισθητοποίηση του ευρύτερου κοινού ως προς τον κεντρικό ρόλο της πολιτιστικής
κληρονομιάς, όπως αυτός αναδεικνύεται μέσω της λογοτεχνικής παραγωγής και της
γλώσσας.
Ένας
λαός γράφει την ιστορία του, όχι για να αφηγηθεί το παρελθόν του, τη γράφει για
να οικοδομήσει ταυτότητα με την οποία θα παλέψει το μέλλον.
Η
ανάγκη διάσωσης της ιδιαιτερότητας του πολιτισμού μας, της τοπικής
ιδιαιτερότητας και της ιστορικής συνείδησης, η ανάγκη δηλαδή, να έχουμε ατομικό
και συλλογικό παρελθόν, να παραλαμβάνουμε κάτι από τους προγόνους, να το
συνεχίζουμε και να το παραδίδουμε στους απογόνους, έκανε επιβεβλημένη τη
δημιουργία και την έκδοση αυτού του έργου.
Ειδικότερα,
στις 240 σελίδες της συλλογής, περιλαμβάνονται κείμενα λαϊκής έκφρασης και
λογοτεχνικά έργα όπως: ιστορίες, παραμύθια, μύθοι, αφηγήσεις, διηγήματα,
ποιήματα, ντοπιολαλιές κλπ., τα οποία δημιουργήθηκαν από συγγραφείς που
προέρχονται από την προαναφερθείσα περιοχή και αναφέρονται σε αυτή.
29) «ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ και Σύμμεικτα του Λόγου» (Προλογίσεις -Κριτικές - Εισηγήσεις - ομιλίες) του Δημήτρη Αντ. Τσιγάρα
Το
βιβλίο «ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ και Σύμμεικτα
του Λόγου», αποτελεί έναν συνοπτικό οδηγό παρουσίασης των εκδοθέντων
βιβλίων μου, ως συγγραφέας και μια σειρά από κριτικές, προλογίσεις, εισηγήσεις
και ομιλίες μου, που πραγματοποιήθηκαν κατά τη χρονική περίοδο 2001-2021.
Συγκεκριμένα
παρουσιάζονται 25 τίτλοι βιβλίων καθώς και διάφορες κριτικές και συνεντεύξεις
(για ορισμένα από αυτά), που είδαν το φως της δημοσιότητας. Επιπλέον
παρουσιάζεται μια σειρά από προσωπικές προλογίσεις και κριτικές σε βιβλία,
μουσικά έργα και κινηματογραφικές ταινίες άλλων δημιουργών. Τέλος καταχωρούνται
και διάφορες εισηγήσεις και ομιλίες μου, που έλαβαν χώρα σε διάφορα συνέδρια
και εκδηλώσεις.
Πρόκειται για μια ψηφιδογραφία ιδεών και αισθημάτων, ένα σώμα αποτυπωμένου λόγου και εικόνας, κατατεθειμένο στο ακροατήριο και αναγνωστικό κοινό. Μια ψηφιδογραφία που αποτελεί ένα απόσταγμα κατανόησης της ζωής ως μια προσωπική – συλλογική διαδρομή, αέναης μαθητείας και ταυτόχρονα, ως μια στάθμιση για την ανασύνταξη εν μέρει της δικής μου διανοητικής στάσης, απέναντι σε όσα εκτέθηκα όλα αυτά τα είκοσι χρόνια.
30) Δημοτικό σχολείο Βαλτινού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου