Φωτογραφίες ως Δήμαρχος

Φωτογραφικό άλμπουμ ως Δήμαρχος στο Δήμο Καλλιδένδρου.

Στο Δημαρχείο

Τα ποιήματά μου

Bιβλιοπαρουσίαση 

Ποιητικής  Συλλογής  ΔΗΜΗΤΡΗ Α. ΤΣΙΓΑΡΑ: “Εξιδανικεύσεις και Δαιμονοποιήσεις”

Τα σκίτσα με τα τρένα

Ένα δείγμα της συλλογής, από τα σκίτσα μου για τα τρένα.

Μνήμες των παιδικών χρόνων στα παιχνίδια μας.
Να μιμούμαστε ρυθμικά το αγκομαχητό της ατμομηχανής
χτυπώντας τις παλάμες μας στα γόνατα και στο στήθος.
Στην αρχή αργά, μετά σιγά ­ σιγά γρήγορα,
accelerando, όπως το τρένο.

Οι ζωγραφιές μου

Παρακάτω παρουσιάζω ένα μικρό δείγμα από τις χιλιάδες ζωγραφιές μου.

Το δείγμα αφορά τοπία από το νομό Τρικάλων.

Τοπίο στην Περδικοράχη

Τα τραγούδια μου

Η ΑΛΙΚΗ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΘΑΥΜΑΤΩΝ

Απόσπασμα από την Μουσικο-θεατρικο-χορευτική καλοκαιρινή εκδήλωση της

ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ ΧΟΡΟΥ ΤΕΡΨΙΣ, στο Πνευματικό Κέντρο Τρικάλων, στις 16 Ιουνίου 2018.

«Η Αλίκη στην Χώρα των Θαυμάτων: Η Επιστροφή» (βασισμένο στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Λιούις Κάρολ), αποτελεί ένα από τα αριστουργήματα της παγκόσμιας παιδικής λογοτεχνίας. Περιγράφει με λεπτή φαντασία και παιδικό αυθορμητισμό τις περιπέτειες ενός κοριτσιού, της Αλίκης, η οποία μετά την πτώση της σε μία λαγότρυπα, περιπλανιέται σε ένα φανταστικό κόσμο.

Στη συγκεκριμένη παράσταση παρουσιάστηκε  ένα μίγμα πρόζας και βέβαια χορού, μπλεγμένα μεταξύ τους με μοναδικό τρόπο, δημιουργώντας έτσι μία ατμόσφαιρα ονειρική, βγαλμένη από παραμύθι. Ενώ το χορευτικό μέρος περιελάμβανε ρυθμούς Latin, Hip-Hop, Dancehall, Break Dance, Oriental, Salsa, Σύγχρονο και Zumba.

Έλαβαν μέρος οι ηθοποιοί:

Βίκυ Ιακωβάκη, Λίνα Μαργώνη και Ελένη Τέγου

Μελοποίηση: Δημήτρης Τσιγάρας

Ενορχήστρωση-Πιάνο: Νατάσα Παπαστάθη

Φωνή: Κώστας Στάθης

Φλάουτο: Στέλλα Αναστασοπούλου

Τσέλο: Δέσποινα Μητούλα

Η ηχογράφηση έγινε από τον Αποστόλη Γούσιο στο Balanced Studio 

Όλο βροχές

Μουσική: Δημήτρης Τσιγάρας

Στίχοι: Ηλίας Κεφάλας

Ερμηνεία: Δημήτρης Τσιγάρας

ΟΛΟ ΒΡΟΧΕΣ

Πότε γεννήθηκα
Πότε ἔγινα παιδὶ
Κι ὅλο νὰ βρέχει μέσα μου
Νὰ βρέχει

Πότε μεγάλωσα
Πότε ἀνδρώθηκα
Κι ὅλο νὰ βρέχει μέσα μου
Νὰ βρέχει

Καὶ πότε γέρασα
Κι ἦρθε στὰ μάτια μου ἀχλὴ
Κι ὅλο νὰ βρέχει μέσα μου
Νὰ βρέχει

Το 1991 από τη φωνογραφική εταιρία «ΗΧΟΓΕΝΝΗΣΗ» ηχογραφήθηκε και κυκλοφόρησε μεγάλος δίσκος βενιλίου με 12 λαϊκά τραγούδια.
Ο τίτλος του δίσκου ήταν «Κοντά μου έλα».
Οι συντελεστές του δίσκου:
-Τη Μουσική και τους στίχους έγραψε ο Δημήτρης Τσιγάρας.
-Τα τραγούδια τραγούδησε ο Κοσμάς Πουλιανίτης
-Την ενορχήστρωση έκανε ο Ανδρέας Τσέγας.
-Μπουζούκι έπαιξε ο Αχιλλέας Τσιακμάκης.
-Φωνητικά, η Γεωργία Σαββουλίδου και η Αγάθη Λίτσα
-Την ηχοληψία είχε ο Παναγιώτης Καλαμπάκας.
-Τη φωτογραφία ο Θεόδωρος Λιούτας.
-Τη μακέτα εξωφύλλου ο Λορέντζο Ντετζιόρτζιο.
-Και την παραγωγή η εταιρεία «ΗΧΟΓΕΝΝΗΣΗ».
Η όλη παραγωγή κυκλοφόρησε και σε κασέτες καθώς και σε βιντεοκλίπ.

Στο εξώφυλλο του Δίσκου προλογίζει ο συνθέτης και στιχουργός με τα εξής:

ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΜΟΥ

Η συγγραφική μου δραστηριότητα περιλαμβάνει 33 τίτλους βιβλίων:

1)      Τηλεφωνικός Κατάλογος και Εμπορικός Οδηγός (Δήμου Καλλιδένδρου, έκδοση 2002

Για να περιηγηθείτε και να διαβάσετε το βιβλίο πατήστε εδώ

2)      «ΜΥΘΟΠΛΑΣΙΕΣ» έκδοση 2002

Για να περιηγηθείτε και να διαβάσετε το βιβλίο πατήστε εδώ.

3)      «Τα Γενεαλογικά Δένδρα του Βαλτινού» (1850 ­ 2005) έκδοση 2007

Δεν υπάρχει σε ψηφιακή έκδοση

4)      «Βιωματικές παρενθέσεις στο Δήμο Καλλιδένδρου» (1998 – 2006) έκδοση 2007

Δεν υπάρχει σε ψηφιακή έκδοση

5)      «Ο ΘΡΥΛΙΚΟΣ ΣΑΚΑΦΛΙΑΣ», έκδοση 2008

Για να περιηγηθείτε και να διαβάσετε το βιβλίο πατήστε εδώ.

6)       «ΤΡΙΚΑΛΑ ...τότε και τώρα...», έκδοση 2008 ΛΕΥΚΩΜΑ

Για να περιηγηθείτε και να διαβάσετε το βιβλίο πατήστε εδώ.

7)       «ΕΙΚΟΝΕΣ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΟΥ» ΛΕΥΚΩΜΑ

Για να περιηγηθείτε και να διαβάσετε το βιβλίο πατήστε εδώ.

8)       «Τα Μετέωρα… με μια άλλη ματιά…» ΛΕΥΚΩΜΑ

Για να περιηγηθείτε και να διαβάσετε το βιβλίο πατήστε εδώ.

     9)       «Τα Μετέωρα… με μια άλλη ματιά…» Β΄ έκδοση  ΛΕΥΚΩΜΑ

Για να περιηγηθείτε και να διαβάσετε το βιβλίο πατήστε εδώ.

10)      Ποιητική Συλλογή «Εξιδανικεύσεις & Δαιμονοποιήσεις»

Για να περιηγηθείτε και να διαβάσετε το βιβλίο πατήστε εδώ.

11)  «Βιβλίο τεθνεώτων Βαλτινού»  (Κάνοντας οίστρο της ζωής τον φόβο του θανάτου) 

Για να περιηγηθείτε και να διαβάσετε το βιβλίο πατήστε εδώ.

12)   «Το πρώτο της ζωής μου ταξίδι»

Για να περιηγηθείτε και να διαβάσετε το βιβλίο πατήστε εδώ.

13)   «Ο Μικρός βοσκός στο Δάσος της Παναγίας»

Για να περιηγηθείτε και να διαβάσετε το βιβλίο πατήστε εδώ.

14)   «Η Παναγία του Βαλτινού» (τοπιολαογραφικά σύμμεικτα)

Για να περιηγηθείτε και να διαβάσετε το βιβλίο πατήστε εδώ.

15)   «Λαογραφική Συλλογή δημοτικών τραγουδιών Βαλτινού & Κάτω Ελάτης του διδασκάλου Δημητρίου Μπούγα»

Για να περιηγηθείτε και να διαβάσετε το βιβλίο πατήστε εδώ.

16)  «Η ιστορία του Αθλητικού Ομίλου Βαλτινού Τρικάλων».

Για να περιηγηθείτε και να διαβάσετε το βιβλίο πατήστε εδώ.

17)  «Μουσικά όργανα και οργανοπαίχτες» ΛΕΥΚΩΜΑ

Για να περιηγηθείτε και να διαβάσετε το βιβλίο πατήστε εδώ.

18)   «Προσωπογραφίες» ΛΕΥΚΩΜΑ

Δεν υπάρχει σε ψηφιακή έκδοση

19)  «Ο ναός Αγίου Αθανασίου Βαλτινού»

Για να περιηγηθείτε και να διαβάσετε το βιβλίο πατήστε εδώ.

20)  «Η κοινότητα Βαλτινού»

Για να περιηγηθείτε και να διαβάσετε το βιβλίο πατήστε εδώ.

21)   «Η στρατιωτική θητεία» (Φαντάροι του Βαλτινού) ΛΕΥΚΩΜΑ

Για να περιηγηθείτε και να διαβάσετε το βιβλίο πατήστε εδώ.

22)  «Στοχασμοί εξ αφορμής εικόνων»

Για να περιηγηθείτε και να διαβάσετε το βιβλίο πατήστε εδώ.

23)  «Παλιά πορτρέτα ζευγαριών του Βαλτινού»

Για να περιηγηθείτε και να διαβάσετε το βιβλίο πατήστε εδώ.

24)   «Ο Γάμος στο Βαλτινό» Α΄ τόμος ΛΕΥΚΩΜΑ

Για να περιηγηθείτε και να διαβάσετε το βιβλίο πατήστε εδώ.

25)  «Ο Γάμος στο Βαλτινό» Β΄ τόμος (Νύφες και Γαμπροί) ΛΕΥΚΩΜΑ

Για να περιηγηθείτε και να διαβάσετε το βιβλίο πατήστε εδώ.

26)  «ΣΥΛΛΟΓΕΣ ΣΚΙΤΣΩΝ» ΛΕΥΚΩΜΑ 

Για να περιηγηθείτε και να διαβάσετε το βιβλίο πατήστε εδώ.

27)  «Τα γενεαλογικά δέντρα του Βαλτινού». Β΄ έκδοση

Για να περιηγηθείτε και να διαβάσετε το βιβλίο πατήστε εδώ.

28)  «Περιστεριώνες στα καραγκούνικα χωριά των Τρικάλων και Καρδίτσης»

Για να περιηγηθείτε και να διαβάσετε το βιβλίο πατήστε εδώ.

29)  «Μύθια, Αλήθεια, Παραμύθια, Διηγήσεις, Αφηγήσεις, Ιστορίες  του Βαλτινού».

Για να περιηγηθείτε και να διαβάσετε το βιβλίο πατήστε εδώ.

30)  «Το Δημοτικό Σχολείο Βαλτινού»

Για να περιηγηθείτε και να διαβάσετε το βιβλίο πατήστε εδώ.

31)  «ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ και Σύμμεικτα του Λόγου» (Προλογίσεις -Κριτικές - Εισηγήσεις - ομιλίες) του Δημήτρη Αντ. Τσιγάρα

Για να περιηγηθείτε και να διαβάσετε το βιβλίο πατήστε εδώ.

      32) «Οι παραδοσιακοί οργανοπαίχτες του Βαλτινού»

Για να περιηγηθείτε και να διαβάσετε το βιβλίο πατήστε εδώ.

33) Η έντυπη εφημερίδα του Βαλτινού

Για να περιηγηθείτε και να διαβάσετε το βιβλίο πατήστε εδώ.

  

1)      Τηλεφωνικός Κατάλογος και Εμπορικός Οδηγός (Δήμου Καλλιδένδρου)

Το βιβλίο εκδόθηκε το 2002.

Πρόκειται για έναν τηλεφωνικό κατάλογο που περιέχει καταγεγραμμένους όλους τους αριθμούς τηλεφώνων της περιφέρειας του Δήμου Καλλιδένδρου.

Παράλληλα περιέχει καταγεγραμμένες και όλες τις επιχειρήσεις, καθώς και τους επαγγελματίες που κατοικοεδρεύουν στον Δήμο.

Στο εισαγωγικό σημείωμα του Δημάρχου, στον Εμπορικό Οδηγό, αναφέρονται τα εξής:

«Αγαπητοί Συνδημότες, Φίλες και Φίλοι,

Η πολυπλοκότητα της καθημερινότητας και οι ανάγκες των πολιτών, με την πολυμορφία και την ιδιαιτερότητα που παρουσιάζουν, διαμορφώνουν διαφορετικές συνθήκες ζωής από αυτές που μέχρι σήμερα γνωρίζαμε.

Σ' αυτή την καινούργια πραγματικότητα πρέπει να αντιπαρατεθούν αντίστοιχοι μέθοδοι διευκόλυνσης, εξυπηρέτησης και αντιμετώπισης αυτών των αυξημένων υποχρεώσεων.

Η βασική αρχή της Τ.Α. είναι να εξασφαλίζει την ποιότητα της καθημερινής ζωής των πολιτών.

Για τους λόγους αυτούς, ο Δήμος Καλλιδένδρου και η Δημοτική Επιχείρηση Κοινωνικής Ανάπτυξης και Αλληλεγγύης  ανέλαβαν  την πρωτοβουλία της έκδοσης Εμπορικού Οδηγού και Τηλεφωνικού Καταλόγου της περιοχής μας.

Επιδίωξη του Δήμου και της Δ.Ε.Κ.Α.Α. είναι να γίνουν οι συντονιστές της αναπτυξιακής διαδικασίας του τόπου μας και οι εγγυητές των βασικών κοινωνικών αγαθών, δίνοντας την ευκαιρία σε κάθε πολίτη να γνωρίσει και να αξιοποιήσει όλες τις δυνατότητες που του προσφέρει, αυτό το εύχρηστο εργαλείο, ο εμπορικός οδηγός και ο τηλεφωνικός κατάλογος.

Να αξιοποιήσει δηλαδή, τις δυνάμεις της τοπικής κοινωνίας, ενθαρρύνοντας πρωτοβουλίες του ντόπιου δυναμικού και τονώνοντας τις δραστηριότητες σε περισσότερους τομείς.

Έτσι θα διευκολυνθεί η τοπική κοινωνία στις επικοινωνιακές ανάγκες της, θα στηριχθεί η τοπική αγορά με την προβολή και προώθηση των τοπικών προϊόντων, και θα ενισχυθεί η εμπορική, η  επιχειρηματική και γενικά η επαγγελματική δραστηριότητα της περιοχής.

Ευχαριστούμε όλους εκείνους που μας εμπιστεύτηκαν την προβολή των προϊόντων και των υπηρεσιών τους.

Η υποχρέωσή μας να παρέχουμε στους πολίτες μας υπηρεσίες ποιότητας είναι και θα είναι οδηγός στις αποφάσεις μας και στο έργο μας.

Δημήτρης Α. Τσιγάρας Δήμαρχος Καλλιδένδρου

Φεβρουάριος 2002

 

2) «ΜΥΘΟΠΛΑΣΙΕΣ»

Το βιβλίο εκδόθηκε το 2002.

Στις σημερινές πολυπολιτισμικές κοινωνίες, όπου η ειρηνική και δημιουργική συνύπαρξη λαών και πολιτισμών είναι το κλειδί για τη συνολική πρόοδο της ανθρωπότητας, και ενόψει της Ευρωπαϊκής μας πορείας, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε όλοι, ότι εμείς οι Έλληνες είμαστε κάτοχοι μιας πολιτιστικής κληρονομιάς, της οποίας πρέπει να γίνουμε αντιλήπτορες και φύλακες.

Η ανάδειξη και η προβολή των τοπικών παραδόσεων, της ιστορίας και του πολιτισμού αποτελούν σημαντική παράμετρο προσδιορισμού, συνοχής και πολιτισμικής εξέλιξης των ανθρώπων.

Ένα σημαντικό κομμάτι της πολιτιστικής μας κληρονομιάς και της πολιτιστικής μας ταυτότητας κατέχουν και οι μύθοι μας.

Εμπνεύστηκα λοιπόν, και δημιούργησα ένα μύθο για κάθε δημοτικό διαμέρισμα, του Δήμου Καλλιδένδρου, αξιοποιώντας και οργανώνοντας ένα πλήθος ζωντανών μαρτυριών και μια σειρά θρυλούμενων θεμάτων, μετασχηματίζοντάς τα από ένα προϊόν προφορικής παράδοσης σε ένα μορφοποιημένο έργο, έμμετρου λόγου.

Οι μυθολογικές διαδρομές στα δημοτικά διαμερίσματα του δήμου μας είναι δημιούργημα αγάπης, το οποίο επιθυμώ να μοιραστώ μαζί σας, ώστε να ζήσουμε ή έστω να νοιώσουμε τη μυρωδιά των τόπων που ο μύθος διάλεξε για να παιχτεί το δράμα του.

Είναι ένα ταξίδι σε τόπους πραγματικούς, στους οποίους κυριαρχούσε η πεδινότητα του εδάφους και το υγρό στοιχείο και στους οποίους κατοικούσαν μούσες, και νεράιδες, πέθαιναν ημίθεοι, θεοί έσμιγαν με θνητούς, και τα στοιχειά της φύσης επέβαλαν με συμβολισμούς και μηνύματα τη δική τους θέληση.

Άλλωστε ο Δήμος Καλλιδένδρου υπήρξε από παλιά χώρος συνύπαρξης ομάδων και πολιτισμών διαφορετικής προέλευσης, με κοινές όμως βιωματικές αξίες που μας συνδέουν με το παρελθόν μας, πράγμα που αναδεικνύεται και μέσα από τη μυθοποίηση που μετουσιώνει ανθρώπους, χρόνους, τόπους, βιώματα, μνήμες και ιστορικά στοιχεία.

Καλή ονειροπόληση…

Δημήτρης Τσιγάρας

Ιούλιος 2002

ΟΙ ΜΥΘΟΠΛΑΣΙΕΣ ΜΟΥ

"Αφιερωμένο στην παιδική μας αθωότητα…
και σ’ εκείνους που μας διηγούνταν ιστορίες
το χειμώνα γύρω απ’ τη φωτιά
και τα καλοκαίρια στις αυλές κάτω από τ’ αστέρια".

Τα άρθρα μου

Μια άποψη σε τρεις διαφορετικές χρονικές στιγμές

Τρεις φωτογραφίες

Μια χρονική συνέχεια, σε ένα διαρκώς μεταλλασσόμενο τοπίο, όπου διαγράφεται το ίχνος της ιστορίας, συμπιεσμένων αναμνήσεων και βιωμάτων, του αστικού πλούτου. 

Από το ίδιο περίπου σημείο, αλλά σε τρεις, χρονικά, διαδοχικές στιγμές ο φωτογραφικός φακός κατέγραψε, αποτύπωσε και απαθανάτισε την εικόνα ενός αστικού τοπίου των Τρικάλων. 

Η παραποτάμια οδός Όθωνος, στο ύψος όπου στεγάζονταν παλιότερα το ΚΤΕΛ Υπεραστικών Λεωφορείων φανερώνει την μετάλλαξή της στο διάβα του χρόνου.

Εκείνο που μπορεί κανείς να αποθησαυρίσει ως μνήμη είναι η σύγκριση των μεταλλάξεων που αφορά τις εποχές του 1950, 2000, και 2016.

Στην πρώτη εικόνα όλη αυτή η άλλοτε γοητευτική Τρικαλινή περιοχή μοιάζει να αναπνέει τον επαρχιακό της αέρα.

Παρατηρώντας με μια πιο βαθυστόχαστη ματιά αρχίζεις να νιώθεις τη θέρμη της μικρής ζωής, την αισθητική των κτιρίων, των αρχιτεκτονικών οικοδομημάτων, και των απλών κατοικιών, τις σκιές από τις πολλές περασμένες ζωές ανθρώπων που γεννήθηκαν δεκαετίες πριν, που έζησαν και περπάτησαν σ’ αυτό τον παραποτάμιο Τρικαλινό δρόμο.

Η ανοικοδόμηση όμως της περιόδου 1970-80 άλλαξε σιγά σιγά την κλίμακα στο οικοσύστημα και διαμόρφωσε μια άλλη αστική ατμόσφαιρα.

Σήμερα, στοιχισμένες πολυκατοικίες, άλλες πλούσιες ή μεσαίες και άλλες πιο ταπεινές, όλες όμως ενός ορισμένου επιπέδου, μαζί με την πλούσια παραποτάμια βλάστηση, διαμορφώνουν το νέο τοπίο, μέσα στο οποίο κινούμαστε και βιώνουμε καθημερινά την αισθητική του.

Τότε και τώρα

«Στοχασμός μπροστά σε δυο όμοιες, αλλά με διαφορά 37 χρόνια, φωτογραφίες»

Του Δημήτρη Τσιγάρα

Παλαιότερα, αναζητώντας απάντηση στο ερώτημα για ποιο λόγο τραβήχτηκε η πρώτη οικογενειακή φωτογραφία που απεικονίζει, με τη σειρά, και κατά ηλικία, όλα τα εγγόνια του παππού μας και της γιαγιάς μας, Κωνσταντίνου και Αικατερίνης Τσιγάρα, στον συγκεκριμένο τόπο και χρόνο και με τη συγκεκριμένη σκηνογραφία ανέκυψαν απροσδόκητοι συνειρμοί και ψηλαφήθηκαν υπαρξιακοί προβληματισμοί.

Προβληματισμοί και ανησυχίες, που έχουν σχέση με τη συνεχή πάλη των σημαντικότερων δίπολων της ζωής: Γέννηση και θάνατος, χαρά και λύπη, ευτυχία και δυστυχία, επιτυχία και αποτυχία, αμφισβήτηση και πίστη…

Θελήσαμε λοιπόν να επαναλάβουμε, μετά από 37 χρόνια, την ίδια διαδικασία και το επιχειρήσαμε. Ξανασμίξαμε όλα τα ξαδέρφια μαζί και ξαναπαγώσαμε τον χρόνο βγάζοντας μια δεύτερη παρόμοια φωτογραφία.

Παρατεταγμένοι πάλι σε σχέση με την κλίμακα του χρόνου, ο Κώστας, η Σοφία, ο Δημήτρης, ο Κώστας, ο Στέργιος, ο Γιώργος, η Δέσποινα, ο Σπύρος, ο Κώστας, ο Βάιος, η Κατερίνα.

Δυστυχώς, υπάρχει μια απώλεια που μας πληγώνει όλους. Τη θέση του Κώστα που έφυγε νωρίς, την αντικαταστήσαμε με τον ανεψιό του, Κωνσταντίνο.

Αυτή η δεύτερη φωτογραφία ανέδειξε κυρίαρχα τα στοιχεία της σύγκρισης. Την εξελικτική φυσιογνωμική διαφορά, τις αλλαγές και τη φθορά του χρόνου, τις παρουσίες και τις απώλειες, και φυσικά τη διαχρονική ανάγκη για ένταξη σε κάποια συλλογικότητα, την ανάγκη του ανήκειν.

Και να πάλι, σαν μια αδιόρατη ελπίδα, να προσδοκούμε από τη δύναμη της φωτογραφίας και από αυτόν τον υπερβατικό διάλογο να οδηγηθούμε σε ένα τελετουργικό μύησης προς το βαθύτερο νόημα της ζωής, για την ανεύρεση τρόπου να θεάται κανείς τη ζωή και να την κατανοεί για να μπορέσει να τη ζήσει. 

Στο ερώτημα τι θα ήθελε κανείς στη ζωή του, οι απαντήσεις είναι περίπου κοινές: Θέλω να μείνω νέος, θέλω να ζήσω, θέλω πίσω τη ζωή που είχα, θέλω να είμαι πετυχημένος, θέλω να αρέσω, θέλω να κάνω πράξη τα όνειρα μου, θέλω ένα νόημα για να υπάρχω, θέλω μια αγκαλιά, ένα χάδι, ένα χαμόγελο… 

Τόσα πολλά θέλω, τόση πολλή οδύνη, τόσα απραγματοποίητα ή ανέφικτα όνειρα κρυμμένα πίσω από το διάφανο πέπλο του κοινωνικού μας προσωπείου!

Όμως το ταξίδι προς τα βάθη του εαυτού μας είναι πάντα το πιο μακρύ και το πιο βασανιστικό. Ίσως γιατί πρέπει να έρθει κανείς σε επαφή με τα συναισθήματά του, τους φόβους του, τις αδυναμίες του, τις ενοχές του και να αγνοεί την ύπαρξη των ανύποπτων δυνάμεων και ικανοτήτων που κρύβει μέσα του.

Δεν είναι τυχαίο που από τα τρία κλασσικά υπαρξιακά ερωτήματα -ποιος είσαι, από πού έρχεσαι, πού πας - η ταυτότητα είναι στην πρώτη θέση, αφού όποιος δεν ξέρει ποιος είναι, δύσκολα αποκτά συνείδηση αυτού που έχει αφήσει πίσω του ή του προορισμού που έχει μπροστά του.

Στέκομαι μπροστά σε δυο όμοιες φωτογραφίες τραβηγμένες με διαφορά 37 χρόνια, τις κοιτάζω με στοχαστική διάθεση κι αναρωτιέμαι ξανά: «Μήπως το μάτι με το οποίο βλέπουμε τον θεό είναι το ίδιο με το οποίο βλέπει ο θεός εμάς;»

Τα καλοτάξιδα πουλιά

Είχε καλοκαιριάσει για τα καλά.

Ο ήλιος έψηνε την πέτρα, και χρύσωνε τις καλαμιές στα χωράφια. 

Η ζέστη συμμαχούσε με την απόλυτη σιγή του μεσημεριού.

Η φύση, μετά τη σύλληψη της άνοιξης, είχε περάσει στον τοκετό και σκορπούσε απλόχερα τα γεννήματά της.

Η κάψα του μεσημεριού γαλήνευε τη μέρα και θέριευε τον φόβο. Το ανεπαίσθητο θρόισμα των φύλλων έμοιαζε με αστραπόβροντο στην απόλυτη σιωπή της ζέστης.

Αυτές οι μεσημεριανές ώρες στο χωριό ήταν μυστήριες, γεμάτες με πρόκληση και δέος.

Λίγοι αγρότες έξω στα χωράφια κάτω από τον ίσκιο της γκορτσιάς περίμεναν να πέσει λίγο ο ήλιος, για να συνεχίσουν την εργασία τους.

Οι τσοπάνηδες στάλιαζαν τα ζώα τους στα γρέκια και έπαιρναν ένα υπνάκο στη σκιά του δένδρου μέχρι να κοπάσει το λιοπύρι.

Που και πού κανένας τζίτζιγκας έσπαζε με το τραγούδι του την απόλυτη σιωπή του μεσημεριού.

Και εμείς τα παιδόπουλα, χωρίς τις σκοτούρες του σχολείου, με μια φέτα ψωμί, με ζάχαρη και νερό, στο χέρι, χαζεύαμε και παίζαμε με τον κουρνιαχτό ξυπόλυτοι στους δρόμους.

Συναντιόμασταν με άλλους φίλους και αναζητούσαμε τη δροσιά στα ποτάμια, πότε για ψάρεμα με τα χέρια και πότε για μπάνιο στα διάφορα κλούρια που ξέραμε.

Στις όχθες της φλέβας, πότε ψαρεύαμε με τα χέρια πλατίτσες και μυλονάκια και πότε ψάχναμε για καβούρια, βάζοντας τα χέρια μας μέσα στις γρούσπες. Που και που βλέπαμε κανένα μπακακόφιδο, ή καμιά νεροφίδα και τα κυνηγούσαμε με διάφορα κλαριά.

Κι όταν «μας έκοβε η πείνα το στομάχι» γευόμασταν τα βατόμουρα, τα κορόμηλα, τα σκάμνια, τα σύκα… Καμιά φορά κάναμε «ντου» και στα μποστάνια, στα περιβόλια ή στα αμπέλια και βρίσκαμε μετά τον μπελά μας από τους ιδιοκτήτες. 

Άλλες φορές πηγαίναμε στο δασάκι για κυνήγι. Ανεβαίναμε στα δέντρα και ψάχναμε στις φωλιές των πουλιών. Πιάναμε τα πιτσουνάκια και όταν αυτά ήταν έτοιμα για το πρώτο τους πέταγμα τα ρίχναμε στον αέρα.

Έτσι βλέποντάς τα να πετάνε στον γαλάζιο ουρανό, ταυτιζόμασταν, με τα "καλοτάξιδα πουλιά" του Γκάτσου, ονειρευόμασταν και περιμέναμε ανυπόμονα το δικό μας πέταγμα!!!

«Τα καλοτάξιδα πουλιά

χτίσαν το Μάρτη μια φωλιά

στο περιβόλι το παλιό,

είχαν τον άνεμο σκολειό.

Μα με τ’ Απρίλη τη χαρά

καινούργια βγάλανε φτερά

κι είδανε πέρα απ’το βουνό

του μισεμού τον ουρανό.

Δε μου φτάνει αυτός ο κήπος

δε μου φτάνει τούτη η γή,

της καρδιάς μου ο κάθε χτύπος

είναι κι άλλη μια πηγή

που γυρεύει να `βρει ακόμα

το καινούργιο της το χρώμα».

Όμορφες γωνιές των Τρικάλων αποτυπωμένες με τον φακό

του Δημήτρη Τσιγάρα

Στην πόλη των Τρικάλων υπάρχουν πάμπολλες ομορφιές, που μαγνητίζουν το βλέμμα ή περιμένουν να τις ανακαλύψουμε, ο καθένας με τη δική του αισθητική ματιά.

Σ’ αυτή την ελκυστική αναζήτηση του ωραίου, επιχείρησα να αιχμαλωτίσω τις Τρικαλινές ομορφιές, εστιάζοντας με τον φακό σε γνώριμα σημεία της πόλης και δημιουργήθηκε έτσι, μια συλλογή από ενδιαφέρουσες φωτογραφίες.

Μια εικαστική συλλογή, που πιστεύω αναδεικνύει και πιστοποιεί, εκτός από τα τρία καλά της πόλης και το αισθητικό κάλλος της.

Παράλληλα συμβάλλει στον θρυμματισμό του αισθητικού διχασμού «παλιά» και «νέα πόλη», καθότι διαπιστώνουμε πως η πόλη των Τρικάλων, είναι μια πόλη κομψή, αέρινη και άχρονη. Όλες τις ώρες, όλες τις ημέρες, όλες τις εποχές, ανακαλύπτεις τις ομορφιές της, είτε στο παλιό «στοιχείο» της, είτε στο καινούργιο.

Με τη χρήση φίλτρου «εξιλέωσης» των χρωμάτων το εικαστικό αποτέλεσμα δημιουργεί πιο ενδιαφέρουσα και πιο ελκυστική αίσθηση για τις προσλαμβάνουσες.

Αρκεί να αφεθούμε στην αισθητική δύναμη της φωτογραφικής αποτύπωσης και να απολαύσουμε τις όμορφες γωνιές των Τρικάλων. 

Άλλωστε, όμορφο είναι ό,τι επιτίθεται στα μάτια μας και μας κάνει να αισθανόμαστε ωραία!

Η ΠΑΡΕΧΟΥΠΟΛΗ

Μια φορά κι ένα καιρό - τον μελλοντικό καιρό
λίγα χρόνια πιο μπροστά - θα συμβούνε όλα αυτά
που έχω τώρα να σας πω ­ και να σας διηγηθώ, ­

και πιστέψτε με, θαρρώ,
είναι τόσο εφικτά - κι ας φαντάζουν ψεύτικα.
Να λοιπόν τι θα συμβεί - κάποτε σ’ αυτή τη γη:

Ο ΦΕΓΚΑΛΕΟΣ ΚΑΙ Η ΑΝΑΙΣΘΗΣΗ

ΠΑΡΑΜΥΘΟΛΟΓΙΚΑ

Ο ΦΕΓΚΑΛΕΟΣ ΚΑΙ Η ΑΝΑΙΣΘΗΣΗ

Από αρχέγονο καιρό υπήρχε η συνήθεια,
οι άνθρωποι να ψάχνουνε να βρούνε την αλήθεια
και στον αγώνα τους αυτό, να πιάσουν τ’ όνειρό τους,
άλλοι ασκούσαν την ψυχή κι άλλοι το μυαλό τους.
Άλλοι με άθλους κοίταζαν να γίνουνε μεγάλοι
κι άλλοι τη ρώμη του μυαλού ερίχνανε στη πάλη.
Στο μόχθο αυτό, της άθλησης, ώστε να συλλαβίσουν
το νόημα της ζωής ή στο αίνιγμα του θανάτου να απαντήσουν,
εγώ ένα μύθο θα σας πω, για κάποιον Φεγκαλέο,
που κυνηγούσε το άριστο, το αληθινό, το ωραίο
και προσπαθούσε πάντοτε να φτάσει το ευκταίο.
Μη σας φανεί περίεργο γιατί, αλήθεια λέω…
το είδα με τα μάτια μου, τ’ άκουσα με τ’ αυτιά μου,

τ’ ακούμπησα, τα ένοιωσα όλα με την καρδιά μου,
και μην τον θεωρήσετε απλό το μύθο ετούτο
κρύβει πολλά μηνύματα, γνώση, σοφία, πλούτο.

ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΕΡΙΒΟΗΤΟ ΣΑΚΑΦΛΙΑ

Ιστορικά στοιχεία για τον περιβόητο ΣΑΚΑΦΛΙΑ
(Ποιος πραγματικά ήταν και ποιοι τον σκότωσαν)
του Δημήτρη Τσιγάρα

Αναζητώντας την ιστορικότητα του θρυλικού ΣΑΚΑΦΛΙΑ, τον ήρωα του ομώνυμου τραγουδιού του Βασίλη Τσιτσάνη, με το οποίο συνδέθηκαν και έγιναν γνωστά τα Τρίκαλα στο Πανελλήνιο, προέκυψαν διάφορα στοιχεία και αναφορές οι οποίες στηρίζονταν μόνο σε προφορικές διηγήσεις, εικασίες, αντικρουόμενες και αμφιλεγόμενες απόψεις.
Όλα αυτά αποτέλεσαν την ύλη του βιβλίου μου με τίτλο «Ο θρυλικός Σακαφλιάς» που εκδόθηκε το 2008.
Η Απάντηση όμως για το ποιος πραγματικά ήταν ο Σακαφλιάς ήρθε μετέπειτα, όταν συνεχίζοντας την έρευνά μου, ανακάλυψα ένα άρθρο στην εφημερίδα ΣΚΡΙΠ, της εποχής του 1924, το οποίο αποτελεί κατά τη γνώμη μου το πιο ισχυρό ντοκουμέντο για την απόδειξη της ιστορικότητας του Σακαφλιά.
Ποιος πραγματικά ήταν ο Σακαφλιάς, ποιοι, πότε και γιατί τον σκότωσαν;